360 - Το Άγιο Σουδάριο της Cahors (Γαλλία)

Το Άγιο Σουδάριο της Cahors (Γαλλία).

Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα υφάσματα της Ανατολής έπαιρναν τον δρόμο τους προς τη Λατινική Δύση, όπου 'λατρεύονταν' ως χριστολογικά ή μαριολογικά κειμήλια. Για παράδειγμα, στον Καθεδρικό του Αγίου Πρωτομάρτυρα Στέφανου της πόλης Cahors της Γαλλίας αποθησαυρίζεται ένα κομμάτι υφάσματος από λινό, που είναι υποτίθεται το σουδάριο που χρησιμοποιήθηκε στην Ταφή του Χριστού, πάνω στο οποίο μπορούσε ακόμη να δει κανείς κηλίδες αίματος από την κεφαλή του Χριστού, αν όχι την ίδια την κεφαλή του Χριστού αποτυπωμένη στο ύφασμα.
  

Cahors, Γαλλία.

Διαβάστε περισσότερα παρακάτω:



 

Το Άγιο Σουδάριο της Cahors (Γαλλία).
Η εικόνα είναι υψηλής ανάλυσης.

Το σουδάριο είναι ένα πλατύ κομμάτι υφάσματος από λινό, συνήθως άσπρου χρώματος, με το οποίο τυλίγεται το κεφάλι του νεκρού κατά τα Ιουδαϊκά έθιμα ταφής. Με σουδάριο τυλίχτηκε και η κεφαλή του Χριστού, όπως γνωρίζουμε από την Καινή Διαθήκη:
     

ἔρχεται οὖν καὶ Σίμων Πέτρος ἀκολουθῶν αὐτῷ καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ μνημεῖον καὶ θεωρεῖ τὰ ὀθόνια κείμενα, καὶ τὸ σουδάριον, ὁ ἦν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, οὐ μετὰ τῶν ὀθονίων κείμενον ἀλλὰ χωρὶς ἐντετυλιγμένον εἰς ἕνα τόπον. τότε οὖν εἰσῆλθεν καὶ ὁ ἄλλος μαθητὴς ὁ ἐλθὼν πρῶτος εἰς τὸ μνημεῖον καὶ εἶδεν καὶ ἐπίστευσεν. (Κατά Ιωάννην, κεφ. 20, 6-8)
  

Η σαρκοφάγος του Χριστού με τα οθόνια και το σουδάριο (λεπτομέρεια εικόνας).
Γύρω στο 1500, άγνωστος Κρητικός ζωγράφος. Αρχείο του Ελληνικού Ινστιτούτου Βενετίας.

 

Το σουδάριο μαζί με τα οθόνια συλλέχθηκαν από τον κενό Τάφο, κατά μία παράδοση, από την Θεομήτορα που τα παρέδωσε στη πρώτη χριστιανική εκκλησία των Ιεροσολύμων και, αφού παρέμειναν για κάποιο χρόνο στην Ιερουσαλήμ, θα μεταφερθούν τελικά στην Κωνσταντινούπολη.

Ο Νικόλαος Μεσαρίτης, σκευοφύλακας του παλατινού παρεκκλησίου "Θεοτόκος του Φάρου" στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη του 12ου αιώνα μαρτυρεί την παρουσία τους εκεί ως εντάφιοι σινδόνες Χριστού, ευωδιάζοντα λινά υφάσματα, χωρίς όμως να κάνει διάκριση μεταξύ σουδαρίου και οθονίων:
  
    

Απόσπασμα από τον ρητορικό δεκάλογο του Νικόλαου Μεσαρίτη, στον οποίον 'επαινεί' δέκα κειμήλια
που αποθησαυρίζονταν στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη του 12ου αιώνα.

Το Άγιο Σουδάριο της Cahors, σύμφωνα με την τοπική παράδοση, δόθηκε στον Καρλομάγνο από την Ειρήνη την Αθηναία, βυζαντινή αυτοκράτειρα, ή από τον αββασίδη Χαλίφη Χαρούν αλ-Ρασίντ. Ο Καρλομάγνος με τη σειρά του το χάρισε στον Aymatus, επίσκοπο της Cahors, και έτσι βρέθηκε στη Cahors.

Στην πραγματικότητα όμως δεν υπάρχει καμία γραπτή ιστορική πηγή προγενέστερη του 13ου αιώνα που να αναφέρεται στο Άγιο Σουδάριο της Cahors. Σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη, το λεγόμενο Άγιο Σουδάριο της Cahors ήρθε στη Γαλλία τον καιρό των Σταυροφοριών, για την ακρίβεια το 1239, μαζί με εκατοντάδες άλλα αντικείμενα, πολλά από τα οποία τιμήθηκαν ως ιερά.
    

Ξενάγηση στο Άγιο Σουδάριο της Cahors.

Το Άγιο Σουδάριο της Cahors παρουσιάζει τα χαρακτηριστικά ενός καλύμματος που οι Εβραίοι αποκαλούν 'pathil'. Το pathil χρησιμοποιόταν για να καλύπτει το κεφάλι του νεκρού, αφήνοντας το πρόσωπο ελεύθερο, ενώ δενόταν με τις δύο άκρες του γύρω από το σαγόνι του νεκρού, ώστε να το κρατάει κλειστό. Επίσης το σχήμα του, το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένο, η ύφανση και οι ραφές του προσιδιάζουν σε τέτοιου είδους καλύμματα των πρώτων μ. Χ. αιώνων. Είναι κατασκευασμένο από φίνο λινάρι της Αιγύπτου (;), σε οκτώ διαφορετικά επίπεδα πλέγματος από ίνα, διαφορετικής υφής, που έχουν ραφτεί όλα μαζί το ένα πάνω στο άλλο. 

Το Άγιο Σουδάριο της Cahors (Γαλλία).

Αναγνωρίζονται επίσης πάνω του κηλίδες αίματος και κάποια μορφή ή σχήματα, που υποθέτουν ότι έγιναν όταν δέθηκε και πιέστηκε το σουδάριο πάνω στην κεφαλή του νεκρού. Πολλές από τις κηλίδες αίματος, μικρές σε μέγεθος, υποτίθεται ότι αντιστοιχούν στις πληγές από τον Ακάνθινο Στέφανο, ενώ μεγαλύτερες σε μέγεθος κηλίδες αίματος, φαίνεται να αντιστοιχούν επακριβώς με αντίστοιχες κηλίδες αίματος της σινδόνης του Τορίνου. Παρόλα αυτά, εάν το σουδάριο της Cahors ήταν το πραγματικό σουδάριο και η σινδόνη του Τορίνου τα πραγματικά οθόνια της Ταφής του Χριστού, τότε δεν θα έπρεπε στη σινδόνη του Τορίνου, έτσι λένε οι ερευνητές, να αποτυπώνονται τα μαλλιά του Χριστού, αφού αυτά θα καλύπτονταν από το σουδάριο της Cahors.

Το Άγιο Σουδάριο της Cahors ήταν αντικείμενο λατρείας των προσκυνητών τουλάχιστον από το 1239 ως το 1904. Πίστευαν μάλιστα ότι θεράπευε παθήσεις των ματιών και ότι προστάτευε από την πανούκλα. 
  

Το Άγιο Σουδάριο της Cahors (Γαλλία).

Η λειψανοθήκη του Αγίου Σουδαρίου της Cahors είναι του 1899 από επίχρυσο χαλκό και ασήμι, ενώ το λείψανο τοποθετείται σε γυάλινο κύλινδρο που φέρει τρούλο με σταυρό. Στη βάση του, οι μορφές του Καρλομάγνου, του Πάπα Καλλίστου Β΄ και του Αγίου Didiers που συνδέονται με τη 'μυθική' καταγωγή του Αγίου Σουδαρίου στη Cahors.
  

Επειδή υπάρχουν πολλά υφάσματα στην Καθολική Δύση που διεκδικούν αυθεντικότητα χριστολογικών κειμηλίων, η 'ιερότητά' τους έχει αναγνωρισθεί κατά καιρούς από διάφορους Πάπες και έχουν και μεγάλα 'ιστορικά' θαυματουργιών, διάφοροι ερευνητές επιδίδονται σε ευφάνταστους συνδυασμούς των κειμηλίων, ώστε να μην αποκλείονται κάποια από αυτά ως ψευδή.

Για παράδειγμα, σε πρόσφατη θεωρία συνδυάζονται σε ένα σύνολο: το σουδάριο του Οβιέδο στην Ισπανία, το σουδάριο της Cahors στη Γαλλία, η σινδόνη του Τορίνου (: οθόνια) στην Ιταλία και τα οθόνια του αββαείου Βενεδικτίνων μοναχών Kornelimünster στην πόλη Άαχεν της Γερμανίας (αλλά όχι το σουδάριο του Kornelimünster, αν και από τις διαστάσεις που δίνει η συγγραφέας αυτής της θεωρίας φαίνεται να έχει υπόψη της το σουδάριο και όχι τα οθόνια του Kornelimünster).