Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

71 - Η αρχαιότερη γνωστή χριστιανική απεικόνιση της Σταύρωσης


 
Πρόωρες απεικονίσεις των Παθών του Κυρίου έχουν την τάση να παραλείπουν την Σταύρωση και υπάρχουν πολύ λίγες απεικονίσεις της στην πρωτοχριστιανική και πρωτοβυζαντινή τέχνη. Παρά το γεγονός ότι οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν την σταύρωση τακτικά, αυτή πολύ σπάνια απεικονίζεται ακόμα και στην προ-χριστιανική τέχνη. Υπάρχουν πολύ λίγες απεικονίσεις σταύρωσης και από αυτές ελαχιστότατες συνδέονται με την Σταύρωση του Ιησού. Η αρχαιότερη γνωστή χριστιανική απεικόνιση είναι η παρακάτω: 


Η αρχαιότερη χριστιανική απεικόνιση της Σταύρωσης.
Η αρχαιότερη χριστιανική απεικόνιση της Σταύρωσης.

  
  
Πλάκα από ελεφαντόδοντο
Υστερορωμαϊκή εποχή, 420-430
Πιθανώς κατασκευάστηκε στη Ρώμη
Ύψος: 7,5 εκατοστά
Πλάτος: 9,8 εκατοστά
Κατοχή: Βρετανικό Μουσείο
  
Η αρχαιότερη χριστιανική απεικόνιση της Σταύρωσης βρίσκεται σε αυτή την πλάκα από ελαφαντόδοντο των αρχών του 5ου αιώνα. Η πλάκα είναι μία από τέσσερεις που αρχικά είχαν κατασκευαστεί για να καλύψουν τις τέσσερεις πλευρές μίας μικρής μαρμάρινης λειψανοθήκης.

Οι τέσσερεις πλάκες από ελεφαντόδοντο που κατασκευάστηκαν ως πλευρές μικρής λειψανοθήκης των αρχών του 5ου αιώνα στη Ρώμη.
Οι τέσσερεις πλάκες από ελεφαντόδοντο που κατασκευάστηκαν
ως πλευρές μικρής λειψανοθήκης των αρχών του 5ου αιώνα στη Ρώμη.

   
Θεωρείται από τους ειδικούς η πρώτη γνωστή χριστιανική απεικόνιση της Σταύρωσης του Χριστού. Αριστερά παρουσιάζει τον Ιούδα κρεμασμένο. Το κλαδί μοιάζει έτοιμο να σπάσει από το βάρος του νεκρού Ιούδα, ενώ στο έδαφος διακρίνεται ένα σακούλι με τα αργύρια της προδοσίας. Σε αντίθεση με τον Ιούδα, τα εκτεθειμένα άκρα του Χριστού φαίνονται υγιή και ρωμαλέα. Ακόμα Εκείνος κοιτάζει θριαμβευτικά τον θεατή, ως ο νικήσας τον θάνατον. Ο Χριστός παρουσιάζεται ούτε νεκρός, ούτε να υποφέρει, και αυτό φαίνεται να είναι ένα σημείο-κλειδί της πρώιμης χριστιανικής εικονογραφίας. Ο Ιούδας είναι νεκρός, ο Χριστός όχι. Μία πινακίδα πάνω από το κεφάλι του Χριστού επιγράφεται REX IUD[AEORUM] ("Ο Βασιλιάς των Ιουδαίων"). Η Θεοτόκος και ο Ιωάννης στέκονται στα αριστερά του Σταυρού, όπως βλέπουμε την εικόνα, ενώ ο εκατόνταρχος Λογγίνος στα δεξιά στέκεται κάτω από τον δεξιό βραχίονα του Σταυρού. Στο κλαδί του δέντρου που λυγίζει προς τον Χριστό, ένα πουλί τρέφει τους νεοσσούς του, σύμβολο της ζωής που παρέχεται από το θάνατο του Χριστού.

Σπάνια θεματολογία της Σταύρωσης, αφού παρουσιάζεται ο Χριστός μαζί με τον κρεμασμένο Ιούδα και τον εκαντόνταρχο Λογγίνο.
Η αρχαιότερη χριστιανική απεικόνιση της Σταύρωσης.
Σπάνια θεματολογία της Σταύρωσης, αφού παρουσιάζεται ο Χριστός
μαζί με τον κρεμασμένο Ιούδα και τον εκαντόνταρχο Λογγίνο.

Το βάθος της μικρογλυπτικής, σχεδόν τρισδιάστατο, και η αίσθηση της κίνησης σε αυτή την πλάκα είναι χαρακτηριστικά της συνέχισης της κλασικής παράδοσης της γλυπτικής του ελεφαντόδοτου στην Ρώμη. Για αυτό και αποδίδεται η κατασκευή της σε εργαστήριο της Ρώμης.

Πηγή:






70 - Βυζαντινή εικόνα του Αγίου Δημητρίου με μύρο από το τάφο του μεγαλομάρτυρα στη Θεσσαλονίκη


Η εικόνα του Αγίου Δημητρίου από το Σασοφεράτο της Ιταλίας.
Η βυζαντινή μικροψηφιδωτή εικόνα του Αγίου Δημητρίου με μύρο από τον τάφο του,
τα σύμβολα των Παλαιολόγων και τις επιγραφές.



Το Σασοφεράτο (Sassoferrato) είναι μία μικρή πόλη στην επαρχία της Αγκόνας (Ancona) στην Ιταλία και βρίσκεται χτισμένο στο μέρος που κάποτε βρισκόταν η αρχαία πόλη Sentinum. Μετά την ολοκληρωτική καταστροφή του Sentinum από του Γότθους και τους Λομβαρδούς, περίπου το έτος 1000, θα χτιστεί ένα νέο κάστρο από τους κατοίκους της περιοχής που θα μετατραπεί σε μία μικρή πόλη γύρω στο 1200.
  
Η εικόνα που παριστάνει τον Άγιο Δημήτριο ήρθε στο Δημοτικό Μουσείο του Σασοφεράτο από την συλλογή του ουμανιστή Niccolò Perotti (1429 - 1480), ο οποίος γεννήθηκε στο Σασοφεράτο και ήταν μαθητής και φίλος του Έλληνα παπικού καρδινάλιου Βησσαρίωνα, τον οποίον συνόδευσε στην αποστολή του στην Μπολόνια κατά τα έτη 1450 – 1455. Σύμφωνα με τον ιστορικό Sergio Bettini, ο Βησσαρίων είναι που κατά πάσα πιθανότητα χάρισε την εικόνα στον Perotti, ο οποίος αργότερα την αντιχάρισε στη γενέθλια πόλη του.


Το Σασοφεράτο της Ιταλίας.
Το Σασοφεράτο της Ιταλίας.



Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

69 - Όπλον γένοιο και φύλαξ ω Σταυρέ μου!

Επιστήθιος σταυρός  
   
13ος – 14ος αιώνας
Χρυσός, λάπις λάζουλι, 4 Χ 0,7 εκ
   
Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα, αρ. αρχ. 1853


Η μπροστινή πλευρά του επιστήθιου σταυρού του Γεωργίου Βαραγγοπούλου.
Η μπροστινή πλευρά του επιστήθιου σταυρού
του Γεωργίου Βαραγγοπούλου
.


Ο μικρός επιστήθιος σταυρός είναι Πατριαρχικού τύπου, όπως ονομάζεται, – με δύο οριζόντιους βραχίονες, ο δεύτερος μεγαλύτερος – και κρέμεται από ένα διπλό δακτύλιο ανάρτησης. Ένθετος μπροστά, και προεξέχοντας από αυτόν, είναι ένας σταυρός από λάπις λάζουλι που συγκρατείται με μία λεπτή λωρίδα χρυσού. 
  
Ο επιστήθιος σταυρός θυμίζει φορητές σταυροειδείς λειψανοθήκες που περιείχαν τεμάχια του Τιμίου Σταυρού και ήταν διαδεδομένοι κατά τη μέση βυζαντινή ιστορική περίοδο. Ο τρόπος με τον οποίο ο λάπις λάζουλι είναι ένθετος αντιστοιχεί στα ανοίγματα των σταυροειδών λειψανοθηκών, μέσω των οποίων το ιερό λείψανο που περιείχαν θα μπορούσε να ιδωθεί.


Η πίσω πλευρά του επιστήθιου σταυρού του Γεωργίου Βαραγγοπούλου με την επιγραφή.
Η πίσω πλευρά του επιστήθιου σταυρού
του Γεωργίου Βαραγγοπούλου
με την επιγραφή.

Διαβάστε περισσότερα:


Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

68 - Οι έντεκα χιλιάδες παρθένες της Αγίας Ούρσουλας


Κάρες αγίων παρθένων καλυπτόμενες από πλούσια κεντημένα υφάσματα.
Κάρες αγίων παρθένων καλυπτόμενες από πλούσια κεντημένα υφάσματα.


Πρόσφατα επισκεφθήκαμε την εκκλησία της Αγίας Ούρσουλας στη Κολωνία της Γερμανίας για να δούμε το λεγόμενο Χρυσό Παρεκκλήσι που είναι όλο διακοσμημένο με οστά και κάρες των έντεκα χιλιάδων παρθένων που συνόδευαν και μαρτύρησαν μαζί με την Αγία Ούρσουλα στη Κολωνία τα πρωτοχριστιανικά χρόνια. Για την Αγία Ούρσουλα και τη συνοδεία της έχουμε γράψει έμμεσα στην ανάρτησή μας για τη λάρνακα λειψανοθήκη της Αγίας Ούρσουλας στη Μπριζ, έργο του Χανς Μέμλινγκ (ένα από τα επτά θαύματα του Βελγίου).


Οστά σε διακοσμητικά σχέδια και λειψανοθήκες με τη μορφή προτομών.
Το Χρυσό Παρεκκλήσι (Goldene Kammere) της Αγίας Ούρσουλας.
Οστά σε διακοσμητικά σχέδια και λειψανοθήκες με τη μορφή προτομών.


Οστά σε διακοσμητικά σχέδια.
Οστά σε διακοσμητικά σχέδια.


Μία από τις έντεκα χιλιάδες άγιες παρθένες της Αγίας Ούρσουλας.
Μία από τις έντεκα χιλιάδες άγιες παρθένες της Αγίας Ούρσουλας.
Η κάρα της παρθένου αποθησαυρίζεται μέσα σε πολύχρωμη ξύλινη προτομή
του 15ου αιώνα που παριστάνει κατά φαντασίαν το πρόσωπο (και μπούστο) της παρθένου.


Η εκκλησία της Αγίας Ούρσουλας έχει μια μακρά ιστορία που πηγαίνει πίσω ως την παλαιοχριστιανική περίοδο. Σύμφωνα με υστερορωμαϊκή επιγραφή που βρέθηκε στο χώρο, ένας Ρωμαίος συγκλητικός ονόματι Clematius ενθαρρύνεται από θεία οράματα να έρθει στην Κολωνία από την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με σκοπό να ξαναχτίσει την εκκλησία που είχε ανεγερθεί τιμητικά πάνω από την τοποθεσία της ταφής ομάδας χριστιανών παρθένων που μαρτύρησαν για την πίστη τους και στη συνέχεια ενταφιάστηκαν εκεί. Λίγα είναι γνωστά για την βασιλική (τέλη του τέταρτου αιώνα;) που ιδρύθηκε από τον Clematius, αλλά όταν η επιγραφή ανακαλύφθηκε εκ νέου στις αρχές του 9ου αιώνα, θρύλοι που άρχισαν γρήγορα να προστίθενται στην ιστορία του μαρτυρίου της Αγίας Ούρσουλας και της συνοδείας της, μετάδωσαν όλο και μακρύτερα τη φήμη τούτων των αγίων παρθένων - που φέρονται πια να φτάνουν τις έντεκα χιλιάδες σε αριθμό  - και που μαρτύρησαν και θάφτηκαν στην περιοχή.


Η γοτθική εκκλησία της Αγίας Ούρσουλας στη Κολωνία της Γερμανίας.
Η γοτθική εκκλησία της Αγίας Ούρσουλας στη Κολωνία της Γερμανίας.
Η παιδική χαρά που βρίσκεται μπροστά από την εκκλησία ονομάζεται
επίσης "Αγία Ούρσουλα".


Μεταξύ των αγίων παρθένων γνωστών με κάποιο όνομα, μία ονόματι Ούρσουλα, που προσδιορίστηκε ως κόρη του βασιλιά της Βρετανίας, θα αναδειχτεί τελικά ως ηγέτης της ομάδας και θα γίνει το επίκεντρο μιας διαδεδομένης σε πολλές χώρες λατρείας. Η ανακάλυψη πολλών σκελετών σε ανώνυμο ρωμαϊκό νεκροταφείο κατά τη διάρκεια των επόμενων αιώνων που αποδόθηκαν στις έντεκα χιλιάδες άγιες παρθένες εξασφάλισε την οικονομική ευημερία του γυναικείου μοναστηριού που είχε ιδρυθεί εκεί γύρω στα 922, και οδήγησε στην ανοικοδόμηση του παλαιότερου ναού κατά το δεύτερο τρίμηνο του 12ου αιώνα. Άλλα κτίρια, συμπεριλαμβανομένου και ενός νέου γοτθικού ναού προστέθηκαν κατά τη διάρκεια του 13ου αιώνα.



Η Αγία Ούρσουλα.
Η Αγία Ούρσουλα.
Επιχρυσωμένο ασήμι πάνω σε ξύλο.
Σήμερα στο Historisches Museum, Βασιλεία Ελβετίας.


Σύντροφος της Αγίας Ούρσουλας, μία από τις έντεκα χιλιάδες άγιες παρθένες.
Σύντροφος της Αγίας Ούρσουλας, μία από τις έντεκα χιλιάδες άγιες παρθένες.
Σήμερα στο Metropolitan Museum of Art, Νέα Υόρκη.


Το λεγόμενο Χρυσό Παρεκκλήσι (Goldene Kammer) της Αγίας Ούρσουλας που βρίσκεται σε επαφή με το δεξί κλίτος του γοτθικού ναού της Αγίας Ούρσουλας έχει μία εντυπωσιακή συλλογή από οστά και κρανία ανθρώπινων σκελετών που διακοσμούν όλους τους τοίχους σε μία εντυπωσιακή σειρά γεωμετρικών σχεδίων και που αποδίδονται στις έντεκα χιλιάδες άγιες παρθένες. Μερικά μάλιστα από τα κρανία αυτά αποθηκεύονται σε λειψανοθήκες υπό τύπον προτομής, ενώ άλλα αποθηκεύονται σε ράφια, καλυπτόμενα από πλούσια κεντημένα υφάσματα.


Το Χρυσό Παρεκκλήσι (Goldene Kammere) της Αγίας Ούρσουλας (η στέγη και οι τοίχοι).
Το Χρυσό Παρεκκλήσι (Goldene Kammere) της Αγίας Ούρσουλας (η στέγη και οι τοίχοι).


Η Κολωνία της Γερμανίας.
Η Κολωνία της Γερμανίας.


Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

67 - Τεμάχιο Τιμίου Ξύλου από την Ιερά Σκήτη Θεοπρομήτορος Αγίας Άννης Αγίου Όρους

Το τεμάχιο του Τιμίου Σταυρού που φαίνεται μέσα στο ξύλινο κουτί στις παρακάτω φωτογραφίες αποθησαυρίζεται στην Ιερά Σκήτη Θεοπρομήτορος Αγίας Άννης του Αγίου Όρους.

Τεμάχιο Τιμίου Ξύλου από την Ιερά Σκήτη Θεοπρομήτορος Αγίας Άννης Αγίου Όρους.
Τεμάχιο Τιμίου Ξύλου από την Ιερά Σκήτη Θεοπρομήτορος Αγίας Άννης Αγίου Όρους.

Τεμάχιο Τιμίου Ξύλου από την Ιερά Σκήτη Θεοπρομήτορος Αγίας Άννης Αγίου Όρους.
Τεμάχιο Τιμίου Ξύλου από την Ιερά Σκήτη Θεοπρομήτορος Αγίας Άννης Αγίου Όρους (λεπτομέρεια).

Τεμάχιο Τιμίου Ξύλου από την Ιερά Σκήτη Θεοπρομήτορος Αγίας Άννης Αγίου Όρους.
Το τεμάχιο του Τιμίου Σταυρού είναι το μικρό, σχεδόν μαύρο, κομμάτι ξύλου στη μέση.



66 - Θεός όπου βούλεται, νικάται φύσεως τάξις

Συνεχίζει και παραμένει αναλλοίωτο το σεπτό σκήνωμα του μακαριστού γέροντος πατρός Βησσαρίωνος του Αγαθωνίκου.
  

το σεπτό σκήνωμα του μακαριστού γέροντος πατρός Βησσαρίωνος του Αγαθωνίκου



«Επί τη βάσει των όσων είδα, ιδίοις όμμασι, σήμερα την 11/3/06 επισκεφθείς την Ιεράν Μονήν Αγάθωνος και ερευνήσας μόνον μακροσκοπικώς το σκήνωμα του μακαριστού π. Βησσαρίωνος, διεπίστωσα παράδοξον και μοναδικόν φαινόμενον κατά την διάρκειαν της υπερπεντηκονταετούς σχεδόν ιατροδικαστικής μου υπηρεσίας και καριέρας, δηλαδή διατηρήσεως ανθρωπίνου σώματος (σκηνώματος), ενδυμάτων (ιερών αμφίων), υποδημάτων, ως και φέρετρου, επί μίαν όλόκληρον δεκαπενταετίαν, σχεδόν ανέπαφων, από την ακατανίκητον φθοράν του χρόνου. Πρόκειται περί δυσεξήγητου φαινομένου, το οποίον μόνον ο επερχόμενος χρόνος θα διερμηνεύσει οπωσδήποτε αλαθήτως».
  

(Από την έκθεση του ιατροδικαστού Πάνου Γιαμαρέλλου).
   

το σεπτό σκήνωμα του μακαριστού γέροντος πατρός Βησσαρίωνος του Αγαθωνίκου

το σεπτό σκήνωμα του μακαριστού γέροντος πατρός Βησσαρίωνος του Αγαθωνίκου

το σεπτό σκήνωμα του μακαριστού γέροντος πατρός Βησσαρίωνος του Αγαθωνίκου

το σεπτό σκήνωμα του μακαριστού γέροντος πατρός Βησσαρίωνος του Αγαθωνίκου





65 - Ο θησαυρός της εκκλησίας Σαν Σαλβαδόρ της Βενετίας

 Ο θησαυρός του Σαν Σαλβαδόρ της Βενετίας
Η κάρα της Αγίας Άννας.
Από το θησαυρό της εκκλησίας
Σαν Σαλβαδόρ της Βενετίας.



Σε πρόσφατη επίσκεψή μας στη Βενετία επισκεφθήκαμε και το ναό Σαν Σαλβαδόρ που ανήκει σε μία από τις πέντε μεγάλες σχολές της Βενετίας, τη Μεγάλη Σχολή του Αγίου Θεοδώρου (Scuola Grande di San Teodoro). 


Η εκκλησία Σαν Σαλβαδόρ στη Βενετία.
Η εκκλησία Σαν Σαλβαδόρ στη Βενετία.


Οι σχολές που ήταν θρησκευτικές και συντεχνιακές αδελφότητες είχαν κοινωφελείς δραστηριότητες και συμμετείχαν ενεργά στη θρησκευτική, αλλά και πολιτική ζωή της Βενετίας και κατά επέκταση της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας.


Σχέδιο του J. Grevembroch που παρουσιάζει τη τυπική ενδυμασία μέλους αδελφότητας των Μεγάλων Σχολών της Βενετίας (εδώ της Σχολής Οι Ψυχές των Νεκρών).
Σχέδιο του J. Grevembroch που παρουσιάζει τη τυπική ενδυμασία
μέλους αδελφότητας των Μεγάλων Σχολών της Βενετίας
(εδώ της Σχολής Οι Ψυχές των Νεκρών -
18ος αιώνας).
Βενετία, Biblioteca Civica Museo Correr.

Για όσο καιρό η Βενετία ήταν μέρος του Βυζαντινού κόσμου, ο προστάτης άγιος της Βενετίας ήταν ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων ή Θεόδωρος Αμασείας ( - 306 ή 307) που είναι επίσης Άγιος της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Έδρασε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Μαξιμιανού (286 - 305) και Γαλέριου (305 - 311). Ονομάστηκε Τήρων λόγω του ότι είχε καταταχθεί στο σώμα των νεοσυλλέκτων της Ρωμαϊκής λεγεώνας (tiro στα λατινικά σημαίνει νεοσύλλεκτος). Επίσης θεωρείται και μάρτυρας από την Ορθόδοξη εκκλησία λόγω του μαρτυρικού θανάτου που βρήκε.


Το άγαλμα του Αγίου Θεοδώρου στην πλατεία Αγίου Μάρκου στη Βενετία.
Το άγαλμα του Αγίου Θεοδώρου στην πλατεία Αγίου Μάρκου στη Βενετία.

  
Τα λείψανα του Αγίου Θεοδώρου πάρθηκαν από τη Μεσημβρία στις ακτές του Εύξεινου Πόντου, το 1257, από τους Βενετούς, και, μετά από μια πρώτη έκθεσή τους σε μια ενετική εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, μεταφέρθηκαν τελικά στη Βενετία το 1267. Εκεί τοποθετήθηκαν στην εκκλησία του Σαν Σαλβαδόρ.


 Ο θησαυρός του Σαν Σαλβαδόρ της Βενετίας
Τα λείψανα του Αγίου Θεοδώρου στο ναό Σαν Σαλβαδόρ της Βενετίας. Είναι άγνωστο όμως
αν ακόμα περιέχουν τα οστά του, αφού πιθανώτατα αυτά βρίσκονται στο Brindisi της Ιταλίας.

Η σημερινή εκκλησία του Σαν Σαλβαδόρ που χτίστηκε το 1580 από την αδελφότητα της Μεγάλης Σχολής του Αγίου Θεοδώρου αποθησαυρίζει, εκτός από τα λείψανα του Αγίου Θεοδώρου, και ένα μεγάλο αριθμό άλλων λειψάνων και λειψανοθηκών.


Βενετία, Ιταλία


Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

64 - Ο θησαυρός του Καθεδρικού Ναού της Κολωνίας

Σχηματική παράσταση των βομβαρδισμών της Κολωνίας κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σχηματική παράσταση των βομβαρδισμών της Κολωνίας κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Κολωνία, εκτός από βιομηχανικό κέντρο, ήταν και κέντρο στρατιωτικής διοίκησης με αποτέλεσμα να χτυπηθεί ανελέητα από αεροπορικές επιδρομές. Οι 262 καταγεγραμμένες αεροπορικές επιδρομές των Συμμάχων δεν ήταν τίποτα μπροστά στην αεροπορική επιδρομή της 30/31ης Μαου του 1942 όταν περισσότερα από 1000 βομβαρδιστικά σε μια επιχείρηση τρόμου και δέους με την επωνυμία "Η επιχείρηση της Χιλιετίας" (Operation Millennium) κατέστρεψαν την πόλη, αναγκάζοντας το 95% του πληθυσμού της να την εγκαταλείψει και να βρει καταφύγιο σε αγροτικές περιοχές μέχρι τη λήξη του πολέμου.

φωτομοντάζ
Ο Καθεδρικός ναός της Κολωνίας κατεστραμμένος από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς
κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Κι όμως πρόκειται για σύγχρονο φωτομοντάζ, επειδή στην πραγματικότητα
ο Καθεδρικός Ναός της Κολωνίας δεν έπαθε απολύτως τίποτε!

Επειδή οι Γερμανοί είχαν εξοπλίσει τις γερμανικές πόλεις με ισχυρά αντιαεροπορικά όπλα, οι Σύμμαχοι, για να αποφύγουν την κατάρριψη των αεροπλάνων τους, έριχναν τις βόμβες τους  από μεγάλο ύψος.
     
Δείτε τώρα στην επόμενη φωτογραφία τι έβλεπαν οι πιλότοι της RAF, όταν έριχναν τις βόμβες τους στην Κολωνία και φωτογράφιζαν τις ζημιές.

Η Κολωνία μετά από συμμαχικό βομβαρδισμό κατά τη διάρκεια  του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Η Κολωνία μετά από συμμαχικό βομβαρδισμό κατά τη διάρκεια
του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Ακριβώς! Μια κόλαση φωτιάς!

Τώρα παρατηρήστε τι έμεινε όρθιο στην Κολωνία μετά τη κρούση των χιλιάδων εμπρηστικών βομβών που έπεφταν τυφλά από τον ουρανό. 

Ο Καθεδρικός Ναός της Κολωνίας, μαύρος από τα αέρια των εκρήξεων, αλλά ανέπαφος!
Ο Καθεδρικός Ναός της Κολωνίας, μαύρος από τα αέρια των εκρήξεων, αλλά ανέπαφος!

Ο Καθεδρικός ναός της Κολωνίας!  Ο ψηλότερος γοτθικός ναός του κόσμου, μαύρος από τα αέρια των εκρήξεων, αλλά ανέπαφος, χωρίς ουσιαστικές ζημιές.

Σημείωσε ότι οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν το 1945, όταν οι δρόμοι και τα χαλάσματα είχαν καθαριστεί.

Τι άραγε να έφταιξε και έμεινε ο Καθεδρικός ανέπαφος;

Οι Σύμμαχοι στην Κολωνία.
Οι Σύμμαχοι στην Κολωνία. Keep out beyond this point!


Μήπως είχαν οι πιλότοι αυτήν την τεράστια γοτθική κατασκευή ως σημάδι ; Μήπως ήταν προληπτικοί και για αυτό δεν βομβάρδιζαν ένα ναό;

Ή μήπως ο γέροντας Μελχιόρ, ο νεαρός Γάσπαρ και ο μελαψός Βαλτάσαρ, οι τρεις μάγοι που τα οστά τους φυλάσσονται σε λάρνακα - λειψανοθήκη μέσα στον Καθεδρικό Ναό της Κολωνίας κάνανε κανένα μαγικό; 

Ή μήπως οι αλυσίδες που έδεναν τον απόστολο Πέτρο στη Ρώμη απωθούσε τις βόμβες; Ή ήταν το Τίμιο Ξύλο, που λένε αν έχεις Τίμιο Ξύλο δεν σε πιάνουν οι σφαίρες;

Ένας από τους καλύτερα οργανωμένους εκκλησιαστικούς θησαυρούς που έχει δει ποτέ ο blogger αποθησαυρίζεται στον Καθεδρικό Ναό της Κολωνίας, από όπου και οι φωτογραφίες και τα βίντεο που ακολουθούν (μία μικρή μόλις επιλογή).



Η Κολωνία της Γερμανίας.
Η Κολωνία της Γερμανίας.





63 - Η ρωσική αργυρεπίχρυση λεμονιά της Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους


Η ρωσική αργυρή λεμονιά της Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους Η ρωσική αργυρεπίχρυση λεμονιά της Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους.
Η ρωσική αργυρεπίχρυση λεμονιά της Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους.



Στην Ιερά Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους διαφυλάσσεται μία αργυρή επτάφωτη λυχνία σε σχήμα λεμονιάς με 30 επιχρυσωμένα λεμόνια και 7 κηροπήγια, που, σύμφωνα με έμμετρη διπλή επιγραφή που φέρει, ελληνικά και ρωσικά, δόθηκε ως δώρο στον αρχιμανδρίτη Κύριλλο για το μοναστήρι των Ιβήρων, το έτος 1818, από τους κατοίκους της Μόσχας.
    
Γράφει γι’ αυτή ο Γεράσιμος Σμυρνάκης στο βιβλίο του ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ (1902): 

"Προ της εικόνος ταύτης (ενν. της Παναγίας της Πορταΐτισσας στις μεγάλες γιορτές) επιστρωννύουσι λαμπρόν διακέντητον τάπητα και τοποθετούσιν αντί επταφώτου λυχνίας την ωραίαν εξ αργύρου λεμονιάν πεφυτευμένην εντός μεγάλου αργυρού δοχείου (γλάστρας), ης το βάρος είναι 28 οκάδων μετά 30 λεμονίων επιχρύσων και επτά κηροπηγίων∙ είχε δ’ αύτη κατά τον εθνικόν αγώνα παραδοθή εις τους τότε διέποντας τα της Ελλάδος μετά των λοιπών αργυρών σκευών, αλλά μη χωνευθείσα επεστράφη εις την Μονήν. Επί του στελέχους αυτής ορθογώνιος όζος φέρει εκατέρωθεν επί αργυρών πλακών δύο επιγραφάς σλαυιστί και ελληνιστί, τα εξής: «Δέσποινα Παντάνασσα, Ιβήρων κλέος, δεξ’ επτάφωτον λαπτήρα προσηγμένον ψυχή ζεούση των πολιτών της Μόσχας, ως λεπτά χήρας της πάλαι ο δεσπότης, άρχου πέλοντος ώδε μάνδρας Κυρίλλου συνεργέοντος τ’ ιδιώτου Σιλβέστρου, 1818 Απριλίου 1ης ημέρας»".


Η ρωσική αργυρή λεμονιά της Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους Η ρωσική αργυρεπίχρυση λεμονιά της Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους.

Η Ιερά Μονή Ιβήρων Αγίου Όρους, εκτός από οικονομική βοήθεια σε χρήματα που προσέφερε για τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821, παρείχε και πλήθος χρυσών και αργυρών κειμηλίων με σκοπό το λιώσιμό τους και τη χρησιμοποίησή τους για την αγορά πολεμοφοδίων. Ανάμεσα στα κειμήλια αυτά απέστειλε και την αργυρεπίχρυση λεμονιά, ένα από τα ωραιότερα κειμήλια του Αγίου Όρους, όμως ο Γ. Κουντουριώτης την επέστρεψε πίσω "δια να καεί", όπως δήλωσε, "υπέρ του έθνους έμπροσθεν της Παναγίας".


Η ρωσική αργυρή λεμονιά της Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους Η ρωσική αργυρεπίχρυση λεμονιά της Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους.


Η ρωσική αργυρή λεμονιά της Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους Η ρωσική αργυρεπίχρυση λεμονιά της Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους.




 Αναδημοσίευση από:











Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...