Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

142 - Η εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στα Ιεροσόλυμα (φωτογραφίες)

Με ιδιαίτερη κατάνυξη, αλλά και λαμπρότητα, εορτάστηκε (Θεία Λειτουργία) η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού στα Ιεροσόλυμα από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων (Παρασκευή 29/09/2013 με το παλαιό ημερολόγιο), από όπου και οι φωτογραφίες που ακολουθούν.

Η εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στα Ιεροσόλυμα (φωτογραφίες)

  
Το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων αποτελεί «πρεσβυγενές» πατριαρχείο του Ορθόδοξου Χριστιανισμού. Ιστορικά, ανάγει την ύπαρξή του στην αρχαιότερη χριστιανική Εκκλησία της Ιερουσαλήμ, η οποία ιδρύθηκε εκεί αμέσως μετά τη σταύρωση και την ανάσταση του Ιησού Χριστού το έτος 33 μ.Χ., και για τον λόγο αυτό αυτοαποκαλείται και «Μήτηρ πασν τν κκλησιν».
   
Δείτε τις φωτογραφίες:


Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

141 - Από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 χρόνια μετά


Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής, από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 χρόνια μετά. Όπως και τότε, το λείψανό της τοποθετήθηκε επί ημιόνου σε ειδικά διαμορφωμένο κοφίνι και διήλθε τον παλαιό δρόμο  που ενώνει την Όσσα με το Ζαγκλιβέρι.
Η μεταφορά του αγίου λειψάνου της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελινής της Ζαγκλιβερινής,
από τον τόπο ενταφιασμού της στον τόπο μαρτυρίου της 249 χρόνια μετά. Όπως και τότε, το λείψανό της
τοποθετήθηκε επί ημιόνου σε ειδικά διαμορφωμένο κοφίνι και διήλθε τον παλαιό δρόμο  που ενώνει
την Όσσα με το Ζαγκλιβέρι.

Σύμφωνα με τον βίο της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελίνης της Ζαγκλιβερινής, ο πατέρας της Ακυλίνας σκότωσε έναν Τούρκο μετά από φιλονικία μαζί του. Για ν’ αποφύγει την τιμωρία του θανάτου, δέχτηκε να αλλαξοπιστήσει. Κατόπιν παραινέσεων των Τούρκων προσπάθησε να αλλαξοπιστήσει και την κόρη του, όμως παρά τις επίμονες προσπάθειες του πατέρα της και τις απειλές των Τούρκων, η Ακυλίνα δεν αρνήθηκε τον Χριστό, με αποτέλεσμα να πεθάνει μαρτυρικά, μετά από πολυήμερο ξυλοκόπημα και ραβδισμό, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1764, σε ηλικία δεκαοκτώ χρονών.
 
Τα ιερά λείψανα της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης - Αγγελίνης της εκ Ζαγκλιβερίου καταγομένης.
Από το βίο της Αγίας Ακυλίνας στο Νέον Μαρτυρολόγιον του Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτη (που περιέχει βιογραφίες «νεοφανών μαρτύρων», δηλαδή ανθρώπων που μαρτύρησαν μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως.
Από το βίο της Αγίας Ακυλίνας στο Νέον Μαρτυρολόγιον του Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτη
(που περιέχει βιογραφίες «νεοφανών μαρτύρων», δηλαδή
ανθρώπων που μαρτύρησαν μετά την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως.


Σύμφωνα με τοπικές πηγές, τρεις νέοι μετέφεραν κρυφά τη σορό της από το Ζαγκλιβέρι στην Όσσα, για να την ενταφιάσουν τελικώς στον προαύλιο χώρο, του Ναού των Ταξιαρχών, πλησίον του σημείου, όπου είχε ενταφιαστεί η Αγία Κυράννα η Οσσαία, ώστε να μην βεβηλώσουν τη σορό της οι Οθωμανοί. Το πολυβασανισμένο σώμα της Νεομάρτυρος μεταφέρθηκε με ημίονο κρυμμένο μέσα σε καλάθια, ως να ήταν εμπόρευμα, ώστε να μην προκαλέσει την προσοχή των Οθωμανών. 
 
Τα σεπτά και χαριτόβρυτα λείψανα της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ευρέθησαν κατά θαυμαστό τρόπο το έτος 2012 και μέσα σε κλίμα συγκινήσεως αναχώρησαν την 26η Σεπτεμβρίου 2013, από τον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Όσσης, για να επιστρέψουν στο τόπο καταγωγής της Αγίας, το Ζαγκλιβέρι, 249 έτη μετά το φρικτό μαρτύριο της.

Συγκεκριμένα, το πρωί της 26ης Σεπτεμβρίου 2013 ετελέσθη Δέηση εις τον Ιερό Ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννου. Εν συνεχείᾳ τα λείψανα της Αγίας τοποθετήθηκαν σε ειδικά διαμορφωμένα κοφίνια, τοποθετούμενα επί ημιόνου (όπως το έτος 1764 που μαρτύρησε) και συνοδείᾳ έφιππων ανδρών ξεκίνησαν από το μονοπάτι που συνδέει την Όσσα με το Ζαγκλιβέρι, όπου το απόγευμα πραγματοποιήθηκε η επίσημος υποδοχή των Λειψάνων και εόρτιες λατρευτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις προς τιμήν της μνήμης της Αγίας.

Δείτε φωτογραφίες από τη μεταφορά του αγίου λειψάνου:

140 - Πληγή εις τα οστά, πικρόν ύδωρ ερυθρόν : το μαρτύριο της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης - Αγγελίνης

Στις 27 Σεπτεμβρίου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη της Νεομάρτυρος Ακυλίνης ή Αγγελίνης της Ζαγκλιβερινής.

Σύμφωνα με τον βίο της, ο πατέρας της Ακυλίνας σκότωσε έναν Τούρκο μετά από φιλονικία μαζί του. Για ν’ αποφύγει την τιμωρία του θανάτου, δέχτηκε να αλλαξοπιστήσει. Κατόπιν παραινέσεων των Τούρκων προσπάθησε να αλλαξοπιστήσει και την κόρη του, όμως παρά τις επίμονες προσπάθειες του πατέρα της και τις απειλές των Τούρκων, η Ακυλίνα δεν αρνήθηκε τον Χριστό, με αποτέλεσμα να πεθάνει μαρτυρικά, μετά από πολυήμερο ξυλοκόπημα και ραβδισμό, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1764, σε ηλικία δεκαοκτώ χρονών.

Τα σεπτά και χαριτόβρυτα λείψανα της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης ευρέθησαν κατά θαυμαστό τρόπο το έτος 2012. Η ίδια μάλιστα περιέγραψε το μαρτύριό της σε ενύπνιο που είδε ευσεβής γυναίκα του λαού.  
  
Τα ιερά λείψανα της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης - Αγγελίνης της εκ Ζαγκλιβερίου καταγομένης.
...Στή συνέχεια μοῦ ἔδειξε κάτω ἀπό τό χῶμα ...τό κρανίο βαμμένο μέ ἔντονο ἐρυθρό χρῶμα...τήν εἶχαν κρεμασμένη ἀπό τά χέρια καί τήν χτυποῦσαν μέ ἀγκαθωτά ραβδιά καί ξύλα, τά ὁποῖα ἔβγαζαν μέσα ἀπό ἕνα πιθάρι πού ἦταν γεμάτο μέ ἕνα ἐρυθρόν ὑγρό (δηλητήριο)...Τό δηλητήριον πού τῆς ἔριχναν οἱ Τοῦρκοι τῆς ἔκαψε τίς σάρκες καί οἱ πόνοι ἦταν ἀφόρητοι...

  
Σ’ αὐτό τό χρονικό διάστημα μοῦ ἐνεφανίσθη σέ ἐνύπνιον μία κοπέλλα ἡ ὁποία μοῦ εἶπε ὅτι εἶναι ἡ Ἀγγελίνα...
   
Ἡ Ἁγία Ἀγγελίνα πού μοῦ ἐφανερώθη στό ἐνύπνιον ἦταν νεαρή σέ ἡλικία, ψηλή κοπέλλα μέ ξανθά μαλλιά, ἐξαιρετικῆς ὀμορφιᾶς καί στεκόταν στήν ἐξωτερική πόρτα πού ὁδηγεῖ στό ἐσωτερικό του Ἱεροῦ Βήματος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Ὄσσης. Μοῦ ἔλεγε πώς πρέπει νά μετρήσω ἑπτά βήματα ἀπό τήν πόρτα κοντά στό Ἱερόν τοῦ Ναοῦ καί μοῦ ὑπέδειξε τό σημεῖο πού θά σταθῶ, ἀκριβῶς ἀπέναντι, βλέποντας τόν τοῖχο τοῦ Ναοῦ καί στόν ὁποῖον ἐπάνω ὑπῆρχε τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ. Καί συνέχισε ἡ Ἁγία λέγοντας ὅτι ἐκεῖ θά βροῦμε τά ὀστᾶ της καί συνέχισε λέγοντας: «πληγή εἰς τά ὀστᾶ, πικρόν ὕδωρ ἐρυθρόν».
 
Η τίμια κάρα της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης - Αγγελίνη. Είναι ορατό το ερυθρό χρώμα από το δηλητήριο που τις έκαιε τις σάρκες.
Η τίμια κάρα της Αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνης - Αγγελίνη.
Είναι ορατό το ερυθρό χρώμα από το δηλητήριο που τις έκαιε τις σάρκες.

Στή συνέχεια μοῦ ἔδειξε κάτω ἀπό τό χῶμα τά ὀστᾶ μαζεμένα σέ ἐμβρυϊκή στάση καί τό κρανίο βαμμένο μέ ἔντονο ἐρυθρό χρῶμα. Μετά ἀπό αὐτό ἡ Ἁγία Ἀγγελίνα μοῦ διηγήθηκε τό φοβερό καί ἀπάνθρωπο μαρτύριό της. Πώς τήν εἶχαν κρεμασμένη ἀπό τά χέρια καί τήν χτυποῦσαν μέ ἀγκαθωτά ραβδιά καί ξύλα, τά ὁποῖα ἔβγαζαν μέσα ἀπό ἕνα πιθάρι πού ἦταν γεμάτο μέ ἕνα ἐρυθρόν ὑγρό (δηλητήριο). Τήν εἶχαν δεμένη σέ ἕνα σιδερένιο μηχάνημα βασανιστηρίων, στό ὁποῖον τά πάνω ἄκρα καί τά κάτω ἄκρα, ἔχοντάς τα δεμένα σφιχτά πάνω σέ κοφτερές τροχαλίες καί τά πλευρά, ἀκουμποῦσαν σέ αἰχμηρά καρφιά πού ὑπῆρχαν πάνω στό μηχάνημα αὐτό. Μέ τήν τριβή κομματιάστηκαν τά ροῦχα καί οἱ σάρκες της. Κόπηκαν τά ἄκρα σέ σημεῖο τέτοιο, πού ἴσα νά κρέμονται ἀπό τό ὑπόλοιπον σῶμα. Τό δηλητήριον πού τῆς ἔριχναν οἱ Τοῦρκοι τῆς ἔκαψε τίς σάρκες καί οἱ πόνοι ἦταν ἀφόρητοι. Κρεμασμένη τήν χτυποῦσαν καί τήν βασάνιζαν ἀτελείωτες ὧρες. Ἀπό τό ἀνελέητο μαρτύριόν της ἡ γῆ γύρω της βάφτηκε κόκκινη. Ἀπό τό αἷμα δέν ξεχώριζες τίποτα πάνω στό σῶμα της.
 
Ἀφήγησις Ἐνυπνίου εὐσεβοῦς γυναικός περί τοῦ τόπου ταφῆς τῆς Ἁγίας Νεομάρτυρος Ἀκυλίνης (απόσπασμα)

Διαβάστε περισσότερα παρακάτω:

139 - Τα σάπια οστά: η αντιμετώπιση των ιερών λειψάνων από τις σοβιετικές αρχές



Τα σάπια οστά: η αντιμετώπιση των ιερών λειψάνων από τις σοβιετικές αρχές
Η θρησκεία είναι δηλητήριο.
Προστάτευε τα παιδιά σου!


Δημοσιεύθηκε στην Πεμπτουσία σε τέσσερεις συνέχειες το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Πρεσβύτερου Κύριλλου Krasnoštekov, Διδάκτορα Θεολογίας, "Οι Διωγμοί της Ορθόδοξης πίστης στη Σοβιετική Ρωσία", από όπου αναδημοσιεύεται εδώ ένα μικρό μόνο απόσπασμα που αφορά την αντιμετώπιση των ιερών λειψάνων από τις σοβιετικές αρχές. Η ανάγνωση του άρθρου συνιστάται θερμά από τη λειψανοθήκη (εδώ, εδώ, εδώ και εδώ). Για μια γενική εισαγωγή δες επίσης και τα αντίστοιχα άρθρα στη Βικιπαιδεία (εδώ για αρχή).

Η εικονογράφηση του αποσπάσματος που αναδημοσιεύεται εδώ προέρχεται από τη λειψανοθήκη (παλιές φωτογραφίες ή αφίσες σοβιετικής αντιθρησκευτικής και αντιεκκλησιαστικής προπαγάνδας).


Τα σάπια οστά: η αντιμετώπιση των ιερών λειψάνων από τις σοβιετικές αρχές
Από αντιθρησκευτικό και αντιεκκλησιαστικό καρναβάλι των Μπολσεβίκων.

...

Το 1919, οι Μπολσεβίκοι εγκατέλειψαν την τακτική των περιστασιακών διώξεων κατά της Εκκλησίας και άρχισαν συστηματική προπαγάνδα εναντίον της. Στην οργάνωση της προπαγάνδας αποφασιστικό ρόλο έπαιξαν οι αποφάσεις της Η΄ Συνέλευσης του ΚΚ Ρωσίας (Μπολσεβίκοι), η οποία έλαβε χώρα τον Μάρτιο του 1919. Με το νέο πρόγραμμα, το οποίο είχε προταθεί από τον P.A. Krasikov (αρχιγραμματέα Θρησκευμάτων της Σοβιετικής Κυβέρνησης), η Συνέλευση έθεσε ως στόχο «να εξαλειφθούν οι θρησκευτικές προκαταλήψεις στη Ρωσία και μαζί με αυτές και η Εκκλησία»[8].
  
 
Τα σάπια οστά: η αντιμετώπιση των ιερών λειψάνων από τις σοβιετικές αρχές
Είπε η γιαγιά αυστηρά:
-Χωρίς τον Θεό ούτε μέχρι το κατώφλι!
ΟΜΩΣ Ο ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
ΑΠΕΙΔΕΙΞΕ ΠΩΣ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!
 
Τα σάπια οστά: η αντιμετώπιση των ιερών λειψάνων από τις σοβιετικές αρχές
Καταστροφή εκκλησίας από στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού.


 
Αρχικά τέθηκε το ζήτημα των αγίων λειψάνων. Ο Η΄ τομέας της Λαϊκού Επιτροπής Δικαιοσύνης θεωρεί την προσκύνηση λειψάνων έγκλημα, και ειδικότερα ταχυδακτυλουργία και απάτη. Στη διαταγή υπ’ αριθμ. 1019, της 16ης Σεπτεμβρίου του 1919, ο Η΄ τομέας αποφάσισε ότι «στη Σοβιετική Δημοκρατία, τον 20ό αιώνα, απαγορεύεται να παραχωρούνται πτώματα ή οστά από πτώματα σε ιδιώτες για λόγους θρησκευτικών αναγκών, ιδιαίτερα προς καλλιέργεια ή εκμετάλλευση θρησκευτικών αισθημάτων. Υπάρχει κίνδυνος η εκμετάλλευση αυτών να αποφέρει παράνομο κέρδος σε ιδιώτες, με διάφορες ταχυδακτυλουργίες και απάτες. Από τη στιγμή αυτή, οτιδήποτε λείψανα υπάρχουν πρέπει να κατατεθούν στα Μουσεία, για να σταματήσει πλέον η εκμετάλλευση των λαϊκών προκαταλήψεων»[9].

Διαβάστε περισσότερα παρακάτω:


Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

138 - Ένα παιδικό αναγνωστικό αντιθρησκευτικής και αντικληρικής προπαγάνδας


Σε συνέχεια της ανάρτησης της λειψανοθήκης 121 - Αήττητη: Η πίστη στα χρόνια της αθεΐας παρουσιάζουμε σήμερα ένα ρωσικό αναγνωστικό του 1933 για τα παιδιά του νηπιαγωγείου και της πρώτης τάξης των δημοτικών σχολείων της Σοβιετικής Ένωσης που έχει έντονο πολεμικό χαρακτήρα αντιθρησκευτικής και αντικληρικής προπαγάνδας. Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με επίσημα στοιχεία το 1937 οι μέθοδοι της αντιθρησκευτικής προπαγάνδας και η "ήπια βία" στη Σοβιετική Ένωση αντικαταστάθηκαν από μαζικές εκτελέσεις και μαζική καταστροφή και κλείσιμο των εκκλησιών. Το 1937 για παράδειγμα συνελήφθησαν 162.500 άτομα (ιερείς, μοναχοί, μοναχές και θρησκευόμενοι) και από αυτούς εκτελέστηκαν την ίδια χρονιά 89.600. Ενώ από περίπου 75.000 εκκλησίες το 1914, το 1939 είχαν απομείνει λιγότερες από 100.

Η λειψανοθήκη προσπάθησε να αποδόσει τους τίτλους των εικόνων στα ελληνικά παρόλες τις δυσκολίες του κειμένου και με χαρά θα δεχθεί προτάσεις για την καλύτερη απόδοσή τους.


Το ρωσικό αναγνωστικό αντιθρησκευτικής και αντικληρικής προπαγάνδας.
Το ρωσικό αναγνωστικό αντιθρησκευτικής και αντικληρικής προπαγάνδας.
Η έκδοση που παρουσιάζεται εκδόθηκε στη Μόσχα το 1933.




Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

137 - Τα αδιάφθορα λείψανα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης


Ο σκευοφύλακας της Ιεράς Μονής Σινά με την κάρα της Αγίας Αικατερίνης. Φωτογραφία του Fred Boissonnas στο Σινά (27.04.1929).
Ο σκευοφύλακας της Ιεράς Μονής Σινά με την κάρα της Αγίας Αικατερίνης.
Φωτογραφία του Fred Boissonnas στο Σινά (27.04.1929).

Τα αδιάφθορα λείψανα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης βρίσκονται στην Ιερά Μονή Θεοβαδίστου Όρους Σινά, Αγία Αικατερίνη, αλλά η λειψανοθήκη, κατάφερε να βρει μόνο φωτογραφίες από την κάρα και το αριστερό της χέρι. Αποτμήματα του ιερού της λειψάνου έχουν εντοπιστεί επίσης και σε αρκετά μέρη της Δυτικής και Ανατολικής Ευρώπης (για τα οποία προετοιμάζεται μία άλλη ανάρτηση), τα οποία προήλθαν μάλλον από δωρεές της Ιεράς Μονής (στη Δυτική ευρώπη ίσως κατά την περίοδο των σταυροφοριών).
 

Η αισθαντική και εύθραυστη Αγία Αικατερίνη του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (1610-14).  Παριστάνεται κρατώντας στο αριστερό χέρι ιερό κλάδο φοίνικα που ακουμπά σε τμήμα του ακιδοφόρου τροχού με τον οποίο βασανίστηκε,  ενώ στο δεξί χέρι κρατά το σπαθί με το οποίο τελικά αποκεφαλίστηκε.
Η αισθαντική και εύθραυστη Αγία Αικατερίνη του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (1610-14).
Παριστάνεται κρατώντας στο αριστερό χέρι ιερό κλάδο φοίνικα
που ακουμπά σε τμήμα του ακιδοφόρου τροχού με τον οποίο βασανίστηκε, 
ενώ στο δεξί χέρι κρατά το σπαθί με το οποίο τελικά αποκεφαλίστηκε.

Η Αγία Αικατερίνη ήταν μία από τις σημαντικότερες αγίες στη θρησκευτική ζωή των ύστερων μεσαιωνικών χρόνων, και, αναμφισβήτητα, θεωρείται η πιο σημαντική αγία από την κατηγορία των Αγίων Παρθενομάρτυρων. Η δύναμή της ως μεσολαβήτρια στον Θεό ήταν γνωστή και είχε εδραιωθεί στις περισσότερες εκδοχές της αγιογραφίας της, αφού βασιζόταν στο γεγονός ότι η Αγία Αικατερίνη ζήτησε συγκεκριμένα από τον Χριστό κατά τη στιγμή του μαρτυρικού της θανάτου να απαντά στις προσευχές εκείνων που θυμούνται το μαρτύριό της και επικαλούνται το όνομά της.

Η ιδιαίτερη ανάπτυξη της λατρείας της κατά τον Μεσαίωνα ωθήθηκε επίσης και από την εκ νέου ανακάλυψη του αδιάφθορου σώματός της
στο Όρος Σινά γύρω στο έτος 800, με τα μαλλιά της που εξακολουθούσαν να αυξάνονται και με το θεραπευτικό μύρο που εκχυνόταν σταθερά από το σώμα της.
 

Η Ιερά Μονή Θεοβαδίστου Όρους Σινά, Αγία Αικατερίνη.
Η Ιερά Μονή Θεοβαδίστου Όρους Σινά, Αγία Αικατερίνη.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω:


Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

136 - Τα τίμια λείψανα


Από τη λιτάνευση του ιερού σκηνώματος της Αγίας Θεοδώρας, της βυζαντινής αυτοκράτειρας που αναστήλωσε τις ιερές εικόνες (24 Μαρτίου 2013, Κέρκυρα). Το αδιάφθορο άγιο λείψανό της βρίσκεται σήμερα στην Κέρκυρα, στο ναό της Θεοτόκου Σπηλαιωτίσσης.
Από τη λιτάνευση του ιερού σκηνώματος της Αγίας Θεοδώρας,
της βυζαντινής αυτοκράτειρας που αναστήλωσε τις ιερές εικόνες (24 Μαρτίου 2013, Κέρκυρα).
Το αδιάφθορο άγιο λείψανό της βρίσκεται σήμερα στην Κέρκυρα, στο ναό της Θεοτόκου Σπηλαιωτίσσης.

Πιστεύουμε πως το σώμα του ανθρώπου, που προσλαμβάνεται στην Εκκλησία, γίνεται δοχείο της άκτιστης θείας ενέργειας, χριστοφόρο και πνευματοφόρο: «Ουκ οίδατε ότι τα σώματα υμών μέλη Χριστού εστίν;.... ή ουκ οίδατε ότι το σώμα υμών ναός του εν υμίν Αγίου Πνεύματος εστίν, ου έχετε από Θεού, και ουκ έστε εαυτών;... δοξάσατε τον Θεόν εν τω σώματι υμών και εν τω πνεύματι υμών, άτινα εστι του Θεού» (Α' Κορ. στ' 15-20), «Αυτός δε ο Θεός της ειρήνης αγιάσαι υμάς ολοτελείς, και ολόκληρον υμών το πνεύμα και η ψυχή και το σώμα αμέμπτως εν τη παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού τηρηθείη. Πιστός ο κάλων υμάς, ος και ποιήσει» (Α' Θεσ. ε' 23-24).

Το ανθρώπινο σώμα εξυψώνεται μέσα στην Εκκλησία και έχει αιώνιο προορισμό. Ο Χριστός θα «μετασχηματίσει», δηλαδή θα μεταμορφώσει το ταπεινό μας σώμα, ώστε να γίνει «σύμμορφον τω σώματι της δόξης αυτού», να λάβει την ίδια μορφή προς το ένδοξο σώμα του Κυρίου και αυτό θα γίνει κατα τη δευτέρα παρουσία, «με την ενέργειαν, με την οποία δύναται και να υποτάξει τα πάντα εις τον εαυτόν Του» (Φιλιπ. γ' 21).

Η δόξα των αγίων λειψάνων αποτελεί προεικόνιση αυτής της νέας, της δοξασμένης κατάστασης του σώματος. Η τιμή που αποδίδεται σ' αυτά στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί ακόμη μαρτυρία της πίστης μας στην καθολική δόξα του ανθρώπου (Α' Θεσ. ε' 23-24).

Η αγιαστική χάρη εκφράζεται στα ιερά λείψανα με ευωδία, για την οποία κάνει λόγο η Αγία Γραφή (Β' Κορ. β' 15. Πρβλ. Ήσ. ξστ' 14) και επιτελεί θαύματα (Δ/Β' Βασιλ. ιγ' 20-21). Η ίδια χάρη μεταδίδεται στα αντικείμενα, τα όποία έρχονται σε επαφή με το σώμα των αγίων, με αποτέλεσμα τη θαυματουργία (Δ/Β' Βασιλ. β' 8-14. Ματθ. θ' 20-22. Μάρκ. στ' 13. Πράξ. ιθ' 12).

Με βάση την καταγωγή μας από τον Αδάμ βρισκόμαστε σε διάσταση με τη δημιουργία του Θεού (Γέν. γ' 17-19), όμως ο άνθρωπος της χάριτος του Θεού ακτινοβολεί ειρήνη και μεταδίδει ευλογία, ακόμη και με τη σκιά του (Πράξ. ε' 15-16).

Ο ίδιος ο Θεός λοιπόν τιμά τα λείψανα των άγιων ανθρώπων και τα εμποτίζει με την άκτιστη θεία Του χάρη. Γι' αυτό και η Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδει τιμή σ' αυτά και τα θέτει κάτω από το ιερό θυσιαστήριο (Έβρ. ιγ' 10), μιμούμενη στο θέμα αυτό το ουράνιο, το αχειροποίητο θυσιαστήριο (Αποκ. στ' 9)• γιατί τα δικά μας θυσιαστήρια, είναι «αντίτυπα των αληθινών», δηλαδή εκείνου του ουράνιου θυσιαστηρίου (Έβρ. θ' 24).

Η πρώτη Εκκλησία τιμούσε τα ιερά λείψανα. Το Μαρτύριο του αγίου Πολυκάρπου († 156) μάς πληροφορεί πως θεωρούνταν «τιμιώτερα λίθων πολυτελών και δοκιμώτερα υπέρ χρυσίον» (Μαρτ. Πολυκ. 18).

Οι πιστοί συναθροίζονταν στους Τάφους των μαρτύρων, για να τελέσουν τη θεία ευχαριστία και να γιορτάσουν τη μνήμη των αγίων. Αυτό μεταδόθηκε στη μετέπειτα εποχή, δεν υπάρχει μαρτυρία που να μας πληροφορεί πως η τιμή των αγίων λειψάνων δεν ήταν καθολικά αποδεκτή.

Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος (329-390) υπογραμμίζει τα πολλά θαύματα που γίνονταν με τα τίμια λείψανα του αγίου Κυπριανού, «όταν υπάρχη η πίστις», λέγει και προσθέτει πως αυτό το γνωρίζουν «όσοι έλαβαν πείραν και έχουν μεταδώσει το θαύμα και εις ημάς και θα το παραδώσουν και εις το μέλλον» (Λόγος κδ' 18, εις τον άγιον Κυπρ.).

Στον πρώτο στηλιτευτικό του λόγο κατά του Ιουλιανού ο Γρηγόριος αναφέρει για τους αγίους: «αυτών είναι αι μεγάλοι τιμαί και πανηγύρεις. Από αυτούς οι δαίμονες φυγαδεύονται και αι νόσοι θεραπεύονται... αυτών τα σώματα μόνα έχουν την ιδίαν δύναμιν με τας αγίας ψυχάς των, είτε εφαπτόμενα είτε τιμώμενα. Αυτών και αι ρανίδες μόνο αίματος και μικρά αντικείμενα του πάθους των ενεργούν όσα και τα σώματα» (Γρηγ. Θεολ., Λόγος δ' 69).

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος υπογραμμίζει ότι ακόμη και ο αυτοκράτορας, «ο την αλουργίδα περικείμενος» σπεύδει να προσκυνήσει τους τάφους των αγίων και «έστηκε δεόμενος των άγιων», δηλαδή προσεύχεται στους αγίους «ώστε αυτού προστήναι παρά τω Θεώ», για να σταθούν υπέρ αυτού ενώπιον του Θεού (Χρυσ, Ύπόμν. εις Β' Κορ., Λόγ. κστ' 5).

Ο ίδιος άγιος, εκφράζοντας την πίστη της Εκκλησίας προτρέπει: «επιχωρίαζε σηκοίς μαρτύρων, όπου σώματος υγεία και ψυχής ωφέλεια», δηλαδή να επισκέπτεσαι τους ναούς των μαρτύρων, όπου θα βρεις την υγεία του σώματος και την ωφέλεια της ψυχής (Χρυσ, Ύπόμν. Εις Ματθ., Λόγ. λζ' 7). Σε άλλη ομιλία προτρέπει τους χριστιανούς να πηγαίνουν «εις ευκτήριους οίκους, και προς Τας των άγιων μαρτύρων θήκας», δηλαδή στους οίκους της προσευχής και στις λειψανοθήκες των αγίων, «ώστε αφού λάβωμε την ευλογία των, να καταστήσωμε τους εαυτούς μας ακαταβλητους εις τας παγίδας του διαβόλου» (Εις Γεν., Όμιλ. ιε' 6). «τα οστά των αγίων υποτάσσουν δαίμονας και βασανίζουν, και ελευθερώνουν όσους έχουν δεθεί από τα πικρότατα εκείνα δεσμά» (Χρυσ. Ύπόμν. Εις Β' Κορ. Λόγ. κστ' 5).

Σύμφωνα με την πίστη της πρώτης Εκκλησίας η θεία χάρη μεταδίδεται σε καθετί που βρίσκεται σε επαφή με τους αγίους. «Ακόμη και τα ενδύματα των αγίων είναι σεβαστά σε όλη την κτίση», αναφέρει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και μνημονεύει τη μηλωτή του Ηλία (Δ/Β' Βασιλ. β' 8-14), τα υποδήματα των τριών παίδων, που κατανίκησαν τη φωτιά (Δαν. γ' 27-28), τη ράβδο του Μωϋσή που έκανε τόσα θαύματα, τα ενδύματα του Παύλου (Πράξ. ιθ' 11-12), τη σκιά του Πέτρου (Πράξ. ε 12-J6) κ.ά (Χρυσ., Πρός τους ανδριάντας όμιλ. η' 2).

Ο άγιος Βασίλειος μας πληροφορεί πως το τίμιο λείψανο της αγίας Ιουλίττας αγιάζει την πόλη και όσους προσέρχονται στον ναό, «η δε γη, η όποια με την εκδημία της μακάριας εδέχθη τας ευλογίας, ανέβλυσεν από τα σπλάγχνα της άγιασμα» που είναι «εις τους υγιείς φυλακτήριον και χορηγία τέρψεως» και στους άρρωστους «παρηγοριά» (Μ. Βασ., όμιλ. 2 είς την μάρτ. Ίουλ. 2).

Στην Όρθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια, όπως αναφέραμε και στην περίπτωση των αγίων (σ. 48-50), δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση ή λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς».

Π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ, Γ' ΕΚΔΟΣΗ ΕΠΑΥΞΗΜΕΝΗ, ΑΘΗΝΑ 1994

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

135 - Λείψανο της δεξιάς χείρας του Αγίου Γεωργίου στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους


Η Ιερά Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους κατέχει ένα μέρος της δεξιάς χείρας του Αγίου Γεωργίου του Μεγαλομάρτυρος και Τροπαιοφόρου. Φωτογραφίες του αγίου λειψάνου και της λειψανοθήκης του βλέπετε παρακάτω.


Λείψανο της δεξιάς χείρας του Αγίου Γεωργίου στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους

Λείψανο της δεξιάς χείρας του Αγίου Γεωργίου στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους

Λείψανο της δεξιάς χείρας του Αγίου Γεωργίου στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους

Λείψανο της δεξιάς χείρας του Αγίου Γεωργίου στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους


Σχετικές αναρτήσεις: 

16 - Βυζαντινή λειψανοθήκη με το χέρι του Αγίου Γεωργίου



134 - Εργαστήριο τοιχογραφίας στο Δήμο Κορυδαλλού (Αθήνα)


  Λεπτομέρεια τοιχογραφίας από το Μοναστήρι της Γκρατσάνιτσας, Κόσοβο, Σερβία. Οι τοιχογραφίες της Γκρατσάνιτσα ολοκληρώθηκαν το 1321 και είναι έργο δύο σημαντικών Βυζαντινών αγιογράφων από τη Θεσσαλονίκη: του Μιχαήλ Αστραπά και του Ευτύχιου.
Λεπτομέρεια τοιχογραφίας από το Μοναστήρι της Γκρατσάνιτσας, Κόσοβο, Σερβία.
Οι τοιχογραφίες της Γκρατσάνιτσα ολοκληρώθηκαν το 1321 και είναι έργο δύο σημαντικών
Βυζαντινών αγιογράφων από τη Θεσσαλονίκη: του Μιχαήλ Αστραπά και του Ευτύχιου.



Τα Εργαστήρια Τέχνης του Δήμου Κορυδαλλού (Αθήνα), Τμήμα Τοιχογραφίας, διοργανώνουν το ακόλουθο σεμινάριο:

Τοιχογραφία (Παραδοσιακές Τεχνικές και Υλικά Ζωγραφικής)
 
Ώρες διδασκαλίας: 3 εβδομαδιαίως

Η τεχνική της νωπογραφίας είναι μια από τις αρχαιότερες τεχνικές ζωγραφικής στην τέχνη και τα μυστικά κατασκευής της δεν είναι ευρέως γνωστά.
 
Στο πρόγραμμα οι σπουδαστές διδάσκονται τις παραδοσιακές και τις σύγχρονες τοιχογραφικές μεθόδους της νωπογραφίας (fresco) και ξηρογραφίας (secco fresco) που χρησιμοποίησαν βυζαντινοί και μεταβυζαντινοί τεχνίτες μέσα στους Ορθόδοξους Ναούς. 
  
Υλικά και παραδοσιακές τεχνικές χρυσώματος και προετοιμασιών που εφαρμόστηκαν σε φορητές εικόνες αλλά και σε τοιχογραφίες θα ολοκληρώσουν το κύκλο σπουδών.

Θα παρουσιαστούν κατάλληλα υλικά και οι ιδιότητες τους λαμβάνοντας υπόψη την σύγχρονη αντίληψη της διατήρησης και συντήρησης των έργων τέχνης. Θα χρησιμοποιηθούν συγκεκριμένα χρώματα που είναι κατάλληλα για την κατασκευή τοιχογραφίας πάνω σε νωπό σοβά ή προετοιμασμένο μουσαμά.
 
Η διδασκαλία εμπλουτίζεται με επισκέψεις σε Ναούς και Ιερές Μονές και σε χώρους όπου εκτελούνται ή έχουν ήδη πραγματοποιηθεί εργασίες κατασκευής τοιχογραφιών ή άλλες εργασίες σχετικές με το αντικείμενο. 

  


Έργα του Τμήματος Τοιχογραφίας από το 2009 έως σήμερα:

Αγιογράφηση Ορθόδοξου Ναού στην Αγγλία 

Το εργαστήριο τοιχογραφίας έχει αναλάβει εδώ και δύο συνεχή έτη την διακόσμηση του Ορθόδοξου Ναού των All Saints of Lincolnshire στο Λίνκολν του Ηνωμένου Βασιλείου. Η εθελοντική αυτή προσπάθεια θα συνεχιστεί με την κατασκευή τοιχογραφιών πάνω σε μουσαμά από τους σπουδαστές του εργαστηρίου.

Αποτύπωση προσόψεων Νεοκλασικών κτιρίων της Αθήνας

Οι σπουδαστές του εργαστηρίου ύστερα από μελέτη, φωτογράφηση και αποτύπωση διαφόρων προσόψεων στην περιοχή της Πλάκας στο κέντρο της Αθήνας, σχεδίασαν και υπολόγισαν προσόψεις παρουσιάζοντας λεπτομέρειες των κτιρίων χρησιμοποιώντας την παραδοσιακή τεχνική του φρέσκο. Το τελικό αποτέλεσμα  θα παρουσιαστεί σε διάφορες εκθέσεις. 

Περισσότερες πληροφορίες για εγγραφές:

Εργαστήρια Τέχνης Δήμου Κορυδαλλού: 0030 210 4970070 (καθημερινά από τις 18:00 έως 21:00) ή στο c.karydis@gmail.com

Διδάσκων: Δρ. Χρήστος Χ. Καρύδης Επίκ. Καθηγητής Συντήρησης Έργων Τέχνης

Έναρξη μαθημάτων αρχές Οκτωβρίου 2013.

 


Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

133 - Σπάνιο μεταβυζαντινό εγκόλπιο λειψανοθήκη από τις Σέρρες


Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατέρρευσε όταν η πρωτεύουσα της, η Κωνσταντινούπολη, έπεσε στα χέρια των Οθωμανών, την άνοιξη του 1453. H βυζαντινή καλλιτεχνική παράδοση, όμως, συνέχισε να επηρεάζει την παραγωγή της Ορθόδοξης χριστιανικής τέχνης. Το εγκόλπιο λειψανοθήκη που παρουσιάζεται εδώ είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα αυτής της συνεχούς παράδοσης της βυζαντινής τέχνης μετά το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που δεν έχει τυχαία αποκληθεί Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο.
  

Το εσωτερικό μέρος σπάνιου μεταβυζαντινού εγκολπίου λειψανοθήκη από τις Σέρρες. Έφερε έξι μικρούς χώρους για τοποθέτηση λειψάνων και ξέχωρο σταυρό στο κεντρικό εσωτερικό μέρος του, πιθανότατα με τεμάχιο Τιμίου Ξύλου. Έχει επίσης κτητορική επιγραφή, σπάνιο για εγκόλπια, περιμετρικά του εσωτερικού χώρου.
Το εσωτερικό μέρος σπάνιου μεταβυζαντινού εγκολπίου λειψανοθήκη από τις Σέρρες.
Έφερε έξι μικρούς χώρους για τοποθέτηση λειψάνων και ξέχωρο σταυρό στο κεντρικό
εσωτερικό μέρος του, πιθανότατα με τεμάχιο Τιμίου Ξύλου. Έχει επίσης κτητορική
επιγραφή, σπάνιο για εγκόλπια, περιμετρικά του εσωτερικού χώρου.

Το εγκόλπιο αποτελείται από μία αρθρωτή εξωτερική θήκη που περιλαμβάνει μία μικρότερη στο εσωτερικό της. Το κεντρικό χαρακτηριστικό της εξωτερικής θήκης είναι ένας αμέθυστος με ημιανάγλυφη παράσταση της Παναγίας Βρεφοκρατούσας. Η εξωτερική θήκη ανοίγει για να αποκαλύψει ένα μικρό σταυρό λειψανοθήκη στο κεντρικό διαμέρισμα του πίσω καλύμματος, ο οποίος πλαισιώνεται από έξι άλλους μικρούς χώρους για τοποθέτηση λειψάνων. Το εγκόλπιο φέρει επίσης κτητορική επιγραφή, κάτι σπάνιο για εγκόλπιο και για την εποχή. Η επιγραφή ονομάζει τον αρχικό κάτοχό του, που ήταν ο Αρσένιος, μητροπολίτης Σερρών και Υπέρτιμος έξαρχος Καισαρείας και Καππαδοκίας. Το εγκόλπιο πιθανότατα κατασκευάστηκε στις Σέρρες στα μέσα του 16ου αιώνα. Οι Σέρρες, ήταν γνωστό κέντρο καλλιτεχνικής παραγωγής τον 16ο αιώνα. Μία μεταγενέστερη επιγραφή αναφέρει ότι ο Αρσένιος δώρισε το εγκόλπιο στη Μονή της Αγίας Τριάδος την αποκαλούμενη Έσοπτρον στο νησί της Χάλκης, κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Το εγκόλπιο πιθανώς περιείχε τεμάχιο Τιμίου Ξύλου και άλλα λείψανα που όμως σήμερα λανθάνουν.
  
Επιγραφές:

Στο εγκόλπιο (με νίελο):  + ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΕΡΙΩΤΑΤΟΥ ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΥΠΕΡΤΙΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΠΟΝ ΕΠΕΧΟ(Ν)ΤΟΣ ΚΑΙΣΑΡΙΑΣ ΚΑΠΑΔΟΚΙΑΣ ΚΙΡΗΟΣ ΒΟΥΘΟΣ
  

Σπάνιο μεταβυζαντινό εγκόλπιο λειψανοθήκη από τις Σέρρες
Σπάνιο μεταβυζαντινό εγκόλπιο λειψανοθήκη από τις Σέρρες
 
 
Στον σταυρό: Ι(ΗΣΟΥ)Σ Χ(ΡΙΣΤΟ)Σ - Ο Β(Α)Σ(Ι)Λ(ΕΥΣ) Τ(ΩΝ) Ι(ΟΥΔΑΙΩΝ) - ΕΞΗΓΟΡΑΣΑΣ ΗΜΑΣ ΤΩ ΤΙΜΙΩ ΣΟΥ ΕΜΑΤΙ ΤΩ ΣΤ(ΑΥ)ΡΩ ΠΡΟΣΗΛΩΘΕΙΣ
  

Σπάνιο μεταβυζαντινό εγκόλπιο λειψανοθήκη από τις Σέρρες


Περιμετρικά του σταυρού: + αφιεροθ(η) παρα του υεροτα(του) μιτροπολειτου σερον κιρ αρσενιου εν τει μιονει της αγιας (τρια)δος της ονομαζομενης εσοπτρου εν Χαλκι τη νησω

Υλικό: Χρυσός, αμέθυστος, σμαράγδια, ρουμπίνια, μαργαριτάρια, ημιπολύτιμοι λίθοι, νίελο

Διαστάσεις: το εγκόλπιο 8,6 × 7,1 × 1,6 εκ. και ο σταυρός 5,2 × 3,2 × 0,6 εκ.

Κατοχή: Henry Walters (ημερομηνία και τρόπος απόκτησης άγνωστοι) και έπειτα Walters Art Museum της Βαλτιμόρης (1931, με κληροδότημα).

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω:


Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

132 - Άγιε Πολύκαρπε ελευθέρωσον το τίμιον μέλος του σώματός σου από χειρών αδίκων


Η λειψανοθήκη με τη δεξιά χείρα του Αγίου Πολυκάρπου, του Ιερομάρτυρος Επισκόπου Σμύρνης.
Η λειψανοθήκη με τη δεξιά χείρα του Αγίου Πολυκάρπου,
του Ιερομάρτυρος Επισκόπου Σμύρνης.

Την 13η Μαρτίου του 2013 το βράδυ, άγνωστοι προς το παρόν ιερόσυλοι εισήλθαν στην Ιερά Μονή της Παναγίας της Αμπελακιώτισσας και έκλεψαν το ιερό λείψανο (δεξιά χείρα) του Αγίου Πολυκάρπου, του Ιερομάρτυρος Επισκόπου Σμύρνης, που φυλασσόταν στην Ιερά Μονή από το έτος 1474. Το άγιο λείψανο δεν έχει ακόμα βρεθεί. Οι ιερόσυλοι κλέφτες δεν έχουν ακόμα συλληφθεί.
 

Το Μαρτύριον του Αγίου Ιερομάρτυρος Πολυκάρπου Σμύρνης (τοιχογραφία).
Το Μαρτύριον του Αγίου Ιερομάρτυρος Πολυκάρπου Σμύρνης (τοιχογραφία).

Η λειψανοθήκη ενώνει τη μικρή φωνή της μαζί με όλους αυτούς που προσεύχονται για την ανεύρεση της δεξιάς χείρας του Αγίου Πολυκάρπου και εύχεται για την επιτυχή και ευτυχή κατάληξη αυτής της περιπέτειας του αγίου λειψάνου, αλλά και του λαού της επαρχίας Ναυπακτίας από τον οποίον το ιερό λείψανο αφαιρέθηκε. Τα άγια λείψανα δεν είναι μόνο πνευματικοί και εκκλησιαστικοί θησαυροί, αλλά και εθνικοί. Και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Διαβάστε περισσότερα παρακάτω: 

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

131 - Προσφυγικό κειμήλιο με ενθύμηση του Αγίου Δημητρίου και της Θεσσαλονίκης

Από τα εξαιρετικά δείγματα νεοελληνικής εκκλησιαστικής τέχνης είναι και ο παρακάτω ασημένιος δίσκος με παράσταση του Αγίου Δημητρίου, ο οποίος εικονίζεται έφιππος να φονεύει εχθρικό στρατιώτη και να σώζει την πολιορκημένη Θεσσαλονίκη, η οποία φαίνεται στο βάθος με τα κάστρα και τις εκκλησίες της. Οι ειδικοί του Μουσείου Μπενάκη πιστεύουν ότι με τη μορφή του νεκρού στρατιώτη αναπαρίσταται ο Bούλγαρος τσάρος Kαλογιάννης ή Σκυλογιάννης (ο επικληθείς και Ρωμαιοκτόνος). Ο δίσκος ήταν κτήμα της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου της Καλλίπολης Μικράς Ασίας σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή που φέρει: ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΤΗΜΑ ,ΑΩΝΒ΄ (=1852) ΜΑΡΤΙΟΥ Ι' και ήρθε στην Ελλάδα με τους ταλαίπωρους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, οι οποίοι φρόντισαν στις φλόγες της Μικρασιατικής Καταστροφής να διασώσουν με τη ψυχή στο στόμα τα ιερά λείψανα και τις άγιες εικόνες των εκκλησιών τους. 


  Ασημένιος δίσκος -προσφυγικό και εκκλησιαστικό κειμήλιο- με παράσταση του Αγίου Δημητρίου, ο οποίος εικονίζεται έφιππος να φονεύει εχθρικό στρατιώτη και να σώζει την πολιορκημένη Θεσσαλονίκη.
Ασημένιος δίσκος -προσφυγικό και εκκλησιαστικό κειμήλιο- με παράσταση του Αγίου Δημητρίου,
ο οποίος εικονίζεται έφιππος να φονεύει εχθρικό στρατιώτη και να σώζει την πολιορκημένη Θεσσαλονίκη.
 
  Ασημένιος δίσκος -προσφυγικό και εκκλησιαστικό κειμήλιο- με παράσταση του Αγίου Δημητρίου, ο οποίος εικονίζεται έφιππος να φονεύει εχθρικό στρατιώτη και να σώζει την πολιορκημένη Θεσσαλονίκη.
Η πόλη της Θεσσαλονίκης με τα κάστρα και τις εκκλησίες της στο βάθος.

  Ασημένιος δίσκος -προσφυγικό και εκκλησιαστικό κειμήλιο- με παράσταση του Αγίου Δημητρίου, ο οποίος εικονίζεται έφιππος να φονεύει εχθρικό στρατιώτη και να σώζει την πολιορκημένη Θεσσαλονίκη.
Ημικυκλοτερής επιγραφή:
ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΤΗΜΑ ,ΑΩΝΒ΄ (=1852 ) ΜΑΡΤΙΟΥ Ι'.

Εκθέματα στο Μουσείο Μπενάκη.
Εκθέματα στο Μουσείο Μπενάκη.
Πηγές:

Μουσείο Μπενάκη



Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

130 - Λειψανοθήκες από την Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους


Οι παρακάτω λειψανοθήκες προέρχονται από την Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους και είναι μικρό μόνο μέρος από τον ιερό θησαυρό της Ιεράς Μονής. Όπως θα δείτε και από τις φωτογραφίες, η ίδια λειψανοθήκη μπορεί να περιέχει διαφορετικά λείψανα ανάλογα με τις ανάγκες, δηλαδή η λειψανοθήκη που περιέχει Τίμιο Ξύλο και το άφθαρτο χέρι της Αγίας Μυροφόρου και Ισαποστόλου Μαρίας της Μαγδαληνής μπορεί να περιέχει ακόμα τη δεξιά χείρα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας ή το ποδαράκι του τρίχρονου Αγίου Μάρτυρος Κηρύκου κτλ. Αυτές οι διαφορές οφείλονται στο γεγονός ότι οι φωτογραφίες προέρχονται από τις ιερές περιοδείες των λειψάνων της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας στη ρωσική επικράτεια, όπου ίσως ζητήθηκαν για προσκύνηση και αγιασμό διαφορετικά λείψανα της Ιεράς Μονής ανάλογα με τις τοπικές ανάγκες.


Λειψανοθήκες από την Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους
Το αριστερό χέρι της Αγίας Μυροφόρου και Ισαποστόλου Μαρίας της Μαγδαληνής
που σώζεται άφθαρτο και ενίοτε σε θερμοκρασία ανθρώπινου χεριού.


Η Σταύρωση του Simone Martini (1333). Η Θεοτόκος λιπόθυμη και η Μαρία η Μαγδαληνή οδυρόμενη. Koninklijk Museum voor Schone Kunsten, Αμβέρσα, Βέλγιο.
Η Σταύρωση του Simone Martini (1333).
Η Θεοτόκος λιπόθυμη και η Μαρία η Μαγδαληνή οδυρόμενη.
Koninklijk Museum voor Schone Kunsten, Αμβέρσα, Βέλγιο.



Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

129 - Το βυζαντινό αντίγραφο του Αγίου Μανδηλίου στη Γένοβα


 
Το βυζαντινό αντίγραφο του Αγίου Μανδηλίου στη Γένοβα.
Το βυζαντινό αντίγραφο του Αγίου Μανδηλίου στη Γένοβα.

Στην ανάρτηση 12 - Αντίγραφο του Ιερού Μανδηλίου στο Βατικανό (San Silvestro in Capite) η λειψανοθήκη είχε ασχοληθεί με το αντίγραφο του Αγίου Μανδηλίου που αποθησαυρίζεται στο San Silvestro in Capite στο Βατικανό. Στο τέλος εκείνης της ανάρτησης παρουσιάζονταν άλλα διάσημα αντίγραφα του Αγίου Μανδηλίου ανάμεσα στα οποία και το αντίγραφο του Αγίου Μανδηλίου στη Γένοβα (Ιταλία) σημειώνοντας επιπλέον ότι το πλαίσιο είναι βυζαντινό, της παλαιολόγειας εποχής, ενώ η εικόνα βυζαντινή του 11ου αιώνα. 'Οποιος αναγνώστης μάλιστα πρόσεχε καλύτερα το πλαίσιο, θα έβλεπε ότι περιμετρικά υπάρχουν δέκα μικρές εικόνες με ελληνικές επιγραφές που διηγούνται την ιστορία του Αγίου Μανδηλίου.

Μετά από αρκετή έρευνα η λειψανοθήκη κατάφερε να βρει και σας παρουσιάζει παρακάτω δέκα λεπτομερείς φωτογραφίες της πρωτότυπης ξύλινης βυζαντινής εικόνας με τις κατασκευαστικές της λεπτομέρειες, αλλά και σε μεγέθυνση άλλες δέκα εικόνες του πλαισίου που αφηγούνται την ιστορία του Αγίου Μανδηλίου μαζί με πλήρη μεταγραφή των ελληνικών τους τίτλων.


Γένοβα, Ιταλία.
Γένοβα, Ιταλία.


Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

128 - Ο σταυρός που φημολογούνταν ότι προερχόταν από το Ιερό Παλάτιο των Βυζαντινών



Ο χρυσός βυζαντινός σταυρός λειψανοθήκη. Φημολογούνταν ότι προερχόταν από το Ιερό Παλάτιο των Βυζαντινών στην Κωνσταντινούπολη. Κάποτε μέρος της μυθικής συλλογής αντικειμένων τέχνης του βαθύπλουτου Βέλγου μαικήνα Adolphe Stoclet. Σήμερα ένα από τα αριστουργήματα του Βρετανικού Μουσείου.
Ο χρυσός βυζαντινός σταυρός λειψανοθήκη.
Φημολογούνταν ότι προερχόταν από το Ιερό Παλάτιο
των Βυζαντινών στην Κωνσταντινούπολη.
Κάποτε μέρος της μυθικής συλλογής αντικειμένων τέχνης
του βαθύπλουτου Βέλγου μαικήνα Adolphe Stoclet.
Σήμερα ένα από τα αριστουργήματα
του Βρετανικού Μουσείου.


Αυτό ο υπέροχος χρυσός σταυρός λειψανοθήκη φημολογούνταν ότι προερχόταν από το Ιερό ή Μέγα Παλάτιον των Βυζαντινών στην Κωνσταντινούπολη. Αποτελούσε κάποτε μέρος της μυθικής συλλογής του βαθύπλουτου Βέλγου Adolphe Stoclet (1871 - 1949), εργοστασιάρχη, τραπεζίτη, αλλά και μαικήνα της τέχνης, πριν περιέλθει στην κατοχή του Βρετανικού Μουσείου. Το Βρετανικό Μουσείο θεωρεί αυτόν τον βυζαντινό σταυρό ένα από τα αριστουργήματα που κατέχει (highlights).
  
Το Μέγαρο Στόκλετ, η ιδιωτική κατοικία του εκατομμυριούχου τραπεζίτη Adolphe Stoclet, βρίσκεται στις Βρυξέλλες και είναι μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά αρχιτεκτονήματα του βιενέζικου κινήματος της «Απόσχισης» στην Ευρώπη, που ήταν επηρεασμένο από το ευρωπαϊκό Αρ Νουβό. Το Μέγαρο Στόκλετ σχεδιάστηκε από τον Αυστριακό αρχιτέκτονα Josef Hoffmann και οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1905 και 1911 από το «Βιενέζικο Εργαστήριο» (Wiener Werkstätte), το οποίο διαμόρφωσε το εσωτερικό του κτιρίου σε απόλυτη αρμονία με το αρχιτεκτονικό ύφος της όλης κατασκευής. Η τραπεζαρία στο εσωτερικό διακοσμείται από μια εκπληκτική ζωφόρο 14 μέτρων, που τιτλοφορείται «Εκπλήρωση», έργο του διάσημου Αυστριακού ζωγράφου Gustav Klimt. Μέρος της μυθικής συλλογής έργων τέχνης του Adolphe Stoclet βρισκόταν εδώ. Πιθανότατα και ο βυζαντινός σταυρός.
Το Μέγαρο Στόκλετ, η ιδιωτική κατοικία του εκατομμυριούχου τραπεζίτη Adolphe Stoclet, βρίσκεται στις Βρυξέλλες και είναι μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά αρχιτεκτονήματα του βιενέζικου κινήματος της «Απόσχισης» στην Ευρώπη, που ήταν επηρεασμένο από το ευρωπαϊκό Αρ Νουβό. Το Μέγαρο Στόκλετ σχεδιάστηκε από τον Αυστριακό αρχιτέκτονα Josef Hoffmann και οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1905 και 1911 από το «Βιενέζικο Εργαστήριο» (Wiener Werkstätte), το οποίο διαμόρφωσε το εσωτερικό του κτιρίου σε απόλυτη αρμονία με το αρχιτεκτονικό ύφος της όλης κατασκευής. Η τραπεζαρία στο εσωτερικό διακοσμείται από μια εκπληκτική ζωφόρο 14 μέτρων, που τιτλοφορείται «Εκπλήρωση», έργο του διάσημου Αυστριακού ζωγράφου Gustav Klimt. Μέρος της μυθικής συλλογής έργων τέχνης του Adolphe Stoclet βρισκόταν εδώ. Πιθανότατα και ο βυζαντινός σταυρός.

ο Μέγαρο Στόκλετ είναι και ένα έργο βαθύτατα επηρεασμένο από την Αρχαία Ελλάδα, ακόμη και αρχιτεκτονικά.
Το Μέγαρο Στόκλετ είναι και ένα έργο βαθύτατα επηρεασμένο από την Αρχαία Ελλάδα,
ακόμη και αρχιτεκτονικά.
   
Ο σταυρός λειψανοθήκη κατασκευάστηκε από χρυσό και σμάλτο στις αρχές του 11ου αιώνα στην Κωνσταντινούπολη. Απεικονίζει στην πίσω πλευρά την Θεοτόκο ολόσωμη σε στάση δέησης, ενώ αριστερά και δεξιά βρίσκονται οι προτομές του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου και του Αγίου Γρηγορίου του Θαυματουργού που ταυτοποιούνται από ελληνικές επιγραφές. Στη μπροστινή πλευρά το σμάλτο έχει εκπέσει, αλλά πιθανότατα απεικόνιζε τον Ιησού Χριστό. Το σμάλτο είναι κατασκευασμένο με τη τεχνική Senkschmelz (ο όρος είναι γερμανικός, δεν γνωρίζω αν υπάρχει αντίστοιχος ελληνικός), κατά την οποία οι φιγούρες που σχηματίζονται πάνω στο γυμνό μέταλλο, μοιάζουν να επιπλέουν πάνω σε χρυσό κάμπο. Ο δακτύλιος ανάρτησης ξεβιδώνει και αποκαλύπτει το εσωτερικό του σταυρού που σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη ενέκλειε στο εσωτερικό του τεμάχιο Τιμίου Ξύλου ή άλλο λείψανο που τώρα λανθάνει.

Διαστάσεις:

Ύψος: 6,120 εκατοστά (σταυρός)
Πλάτος: 3,090 εκατοστά
Πάχος: 8,700 χιλιοστά
Μήκος: 62,200 εκατοστά (αλυσίδα)
 


Δείτε περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω:



Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

127 - Λειψανοθήκες από την Ιερά Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους


Οι παρακάτω λειψανοθήκες προέρχονται από την Ιερά Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους και είναι μικρό μόνο μέρος από τον ιερό θησαυρό της Ιεράς Μονής. Η ταύτιση έγινε από τις επιγραφές. Για τα λείψανα που δεν ταυτοποιήθηκαν, αν κάποιος αναγνώστης γνωρίζει περισσότερα, ας γράψει ένα ημέιλ στη λειψανοθήκη.



Λειψανοθήκες από την Ιερά Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους
Ο σταυρός αγιασμού έχει Τίμιο Ξύλο, το κουτί άγια λείψανα του Αγίου Νικολάου Μύρων.
Δεν ταυτοποιήθηκαν οι υπόλοιπες τρεις λειψανοθήκες.

Λειψανοθήκες από την Ιερά Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους
Μη ταυτοποιημένη από τη λειψανοθήκη κάρα αγίου.

Λειψανοθήκες από την Ιερά Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους
Άγια λείψανα του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου (τμήμα της κάρας - αριστερά) και
του Αγίου Πενταπόλεως του εν Αιγίνη (δεξιά).

Λειψανοθήκες από την Ιερά Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους
Άγια λείψανα του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά (αριστερά) και τμήμα της κάρας
του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου (δεξιά).



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...