Στην ανάρτηση της λειψανοθήκης 111 - Τα ιερά κειμήλια της Θεοτόκου του Φάρου στη βυζαντινή Κωνσταντινούπολη είχαμε κάνει μνεία ενός κειμένου που προέρχεται από τον σκευοφύλακα της Θεοτόκου του Φάρου στα τέλη του 12ου αιώνα, Νικόλαο Μεσαρίτη (ρήτορα, θεολόγο, συγγραφέα και αργότερα Μητροπολίτη Εφέσου), ο οποίος σε ρητορική έκφραση (δεκάλογος) θα επιλέξει δέκα μόλις κειμήλια (τα οκτώ από τη Θεοτόκο του Φάρου) και θα τα επαινέσει. Για αυτά τα κειμήλια όμως έχουμε μία καλή, αλλά εν μέρει αναπάντεχη περιγραφή. Για παράδειγμα το καλούμενο στις πηγές φραγγέλιο ήταν ένα είδους σιδερένιου κολάρου ή κρίκου (κλοιὸς ἐπαυχεύνιος), ενώ ο ιερός κάλαμος φέρεται να ήταν μεγάλων διαστάσεων, όσο ο βραχίονας ενός άνδρα με μεγάλα χέρια (παχὺς ὀποῖος ἀνδρός τινος βριαρόχειρος βραχίων ἐστί).
Δεν θα κάνουμε ακόμα ανάλυση του κειμένου, αλλά σύμφωνα με το πρωτότυπο κείμενο που δημοσιεύεται παρακάτω, ο Νικόλαος Μεσαρίτης, σκευοφύλαξ της παλατινής εκκλησίας "Θεοτόκου του Φάρου", μαρτυρεί ότι τα ακόλουθα ιερά κειμήλια φυλάσσονταν στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη του 12ου αιώνα:
1. Ο Ακάνθινος Στέφανος
2. Τίμιος Ήλος (= καρφί της Σταύρωσης)
3. Το Φραγέλλιον (κλοιός επαχεύνιος)4. Εντάφιοι σινδόνες Χριστού
5. Το λέντιον
6. Η λόγχη
7. Το πορφυρούν ιμάτιον (= ο πορφυρός χιτώνας)
8. Ο κάλαμος
9. Ίχνη ποδών Χριστού ή σανδάλιδες
10. Λίθος του μνήματος του Χριστού
Διαβάστε το πρωτότυπο κείμενο παρακάτω:
Ο δεκάλογος στις σελίδες 29-31 του συνημμένου βιβλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου