204 - Ελπίδα για εποικισμό των Αντικυθήρων με τη βοήθεια λειψάνου του Αγίου Μύρωνος

Άποψη των Αντικυθήρων.

Τους τελευταίους δύο αιώνες, έως τα μέσα του 20ου αιώνα, στα Αντικύθηρα ζούσαν περίπου 800-1000 κάτοικοι, αλλά από τότε οι δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, υποχρέωσαν τον πληθυσμό να μεταναστεύσει, είτε προς τα αστικά κέντρα είτε προς την Αμερική και την Αυστραλία, με συνέπεια σήμερα οι μόνιμοι κάτοικοι να περιορίζονται σε δυο-τρεις δεκάδες, κυρίως ηλικιωμένων, ενώ οι Αντικυθήριοι της διασποράς, περίπου 1000 άτομα, συνεχίζουν τους στενούς δεσμούς τους με το νησί.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 κατασκευάστηκαν στα Αντικύθηρα δύο ζωτικής σημασίας έργα: το λιμάνι – αλιευτικό καταφύγιο και το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος της ΔΕΗ. Από το 1999 και μετά έχουν προωθηθεί σημαντικά δημόσια έργα όπως το ελικοδρόμιο, η ηλεκτροδότηση και τηλεφωνοδότηση όλων των οικισμών του νησιού, ασφαλτοστρώσεις δρόμων, δίκτυα ύδρευσης κλπ. Ο μόνιμος πληθυσμός όμως των Αντικυθήρων, παρά τον οργασμό δημοσίων έργων στο νησί, συνεχίζει να μειώνεται δραματικά. Η απογραφή του 2001 έδειξε μόλις 45 μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι αυξάνονται σε 300-400 κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. 

θα μπορούσε άραγε κάτι να αντιστρέψει αυτή την πορεία προς την ερήμωση; Στα Αντικύθηρα πιστεύουν ότι ναι. Ο Άγιος Ιερομάρτυς Μύρων, πολιούχος των Αντικυθήρων, μπορεί να βοηθήσει. Πιστεύουν ακράδαντα ότι αν είχαν μία μικρή ακίδα από το λείψανό του εκεί, τότε ο Άγιος Μύρων θα σύναζε πολλούς Αντικυθήριους και φιλοκυθήριους στο νησί του. 

Το μόνο όμως γνωστό απότμημα λειψάνου του Αγίου Μύρωνος αποθησαυρίζεται στην Ιερά Μονή Κύκκου στην Κύπρο. Η αλληλογραφία με την Ιερά Μονή Κύκκου με σκοπό τη δωρεά  εκ μέρους της μίας μικρής ακίδος από το ιερό λείψανο του Αγίου Μύρωνος (συνημμένης στο τέλος αυτής της ανάρτησης) αποδίδει παραστατικά την ελπίδα, αλλά και την αγωνία του μικρού νησιού.

Το εικόνισμα του Αγίου Μύρωνος που βρέθηκε από Κρήτες κυνηγούς στα ερημωμένα Αντικύθηρα.

  

Ο άγιος Μύρων καταγόταν από την περιοχή της Κορίνθου, από πλούσια και αριστοκρατική οικογένεια. Σε νεαρή ηλικία έγινε ιερέας. Στην περιοχή που ζούσε, στρατιωτικός διοικητής των Ρωμαίων (Ανθύπατος) ήταν ένας φανατικός εχθρός των Χριστιανών, ο Αντίπατρος, ο οποίος εισέβαλε στο ναό των Χριστιανών κατά τη διάρκεια της Λειτουργίας των Χριστουγέννων, με σκοπό να τους συλλάβει και να τους θανατώσει. Ο Άγιος Μύρων που ιερουργούσε δεν πτοήθηκε από την παρουσία της ρωμαϊκής φρουράς. Ο Αντίπατρος τον συνέλαβε, τον οδήγησε στη φυλακή και τον βασάνισε. Κατόπιν εστάλη στην πόλη Κύζικο, όπου ο εκεί Ανθύπατος τον αποκεφάλισε. Η μνήμη του εορτάζεται στις 17 Αυγούστου και είναι πολιούχος των Αντικυθήρων.

   

Οι λιγοστοί κάτοικοι του μικρού νησιού, αλλά και οι εκατοντάδες απόδημοι Αντικυθήριοι, τόσο εντός της Ελλάδος, όσο και στο εξωτερικό (Αμερική, Αυστραλία, Χιλή), ευλαβούνται και τιμούν όλως ιδιαιτέρως τον Άγιο Μύρωνα, έναν Άγιο όχι τόσο γνωστό για τον πολύ κόσμο, Πολιούχο όμως και Προστάτη των Αντικυθήρων.
  

Περιφορά της εικόνος κατά την εορτή του πολιούχου των Αντικυθήρων Αγίου Μύρωνος.

Η σχέση του Αγίου με το νησί ανάγεται στο μακρινό παρελθόν. Γνωρίζουμε ότι για σχεδόν 3 αιώνες (από το 1420 περίπου μέχρι το 1780 περίπου) το νησί ήταν ακατοίκητο. Σε αντίποινα ληστρικής επιδρομής των κατοίκων του ενάντια σε ένα πλοίο της Βενετίας, που έπλεε ανοικτά του νησιού, η βενετσιάνικη φρουρά σκότωσε όλους τους κατοίκους και έτσι το νησί ερήμωσε, μέχρι περίπου τα τέλη του 18ου αιώνα. Ωστόσο, κατά την περίοδο αυτή, κυνηγοί από την Κρήτη μετέβαιναν στα Αντικύθηρα, με σκοπό το κυνήγι αιγοπροβάτων που τότε, όπως και σήμερα, αφθονούσαν στο νησί. Η σχετική διήγηση που υπάρχει αναφέρει το πώς βρέθηκε στα Αντικύθηρα η εικόνα του Αγίου Μύρωνος.
  

Σύμφωνα λοιπόν με την τοπική παράδοση, Κρήτες κυνηγοί είχαν πάει στο έρημο τότε Τσιριγότο όπως λεγόταν τα Αντικύθηρα στην Ενετοκρατία, για να κυνηγήσουν κατσίκια. Βρήκαν τότε τυχαία σε μικρό σπήλαιο ένα εικόνισμα του αγίου. Το πήραν και το έστησαν πιο πέρα, οικοδομώντας ένα πρόχειρο εικονοστάσι. Οταν ξαναγύρισαν για να χτίσουν εκκλησάκι, βρήκαν το εικόνισμα αλλού και αποφάσισαν να οικοδομήσουν εκεί το ναό. Αυτά συνέβησαν στο διάστημα 1450-1780 μ.Χ., άγνωστο πότε ακριβώς. Το χτίσιμο του ναού του Αγίου στάθηκε η αφορμή να εποικιστεί το νησί από Κρήτες, απόγονοι των οποίων είναι και οι σημερινοί κάτοικοι.
   

17 Αυγούστου 1927. Η περιφορά της εικόνος του Αγίου Μύρωνος στο νησί.

Ο αρχικά μικρός ναός επεκτάθηκε, προστέθηκαν κελιά και βοηθητικοί χώροι και για μια μεγάλη περίοδο φιλοξένησε και μοναχές. Η εορτή του Αγίου, κάθε χρόνο στις 17 Αυγούστου, αποτελεί έκτοτε τη σημαντικότερη μέρα του χρόνου για το νησί. Κατά την ημέρα αυτή, οι Αντικυθήριοι τιμούν τον Προστάτη Άγιό τους με μεγαλόπρεπες Ιερές Ακολουθίες, αλλά και με παραδοσιακή κρητική ψυχαγωγία, σε υπόμνηση της σχέσης που έχει ο χώρος με τους Κρήτες. Μάλιστα, επειδή η αφορμή για την εύρεση της εικόνας ήταν το κυνήγι των αιγοπροβάτων, προσφέρονται στους προσκυνητές βραστά αιγοπρόβατα, τα οποία προετοιμάζονται στους χώρους του Μοναστηριού από τους κατοίκους.

ΛΕΙΨΑΝΑ ΑΓΙΟΥ ΜΥΡΩΝΟΣ by leipsanothiki