616 - Η Αγία Φάτνη του Χριστού (νέες φωτογραφίες)

 

Οι σανίδες από συκομουριά που πιστεύεται ότι ήταν μέρος της φάτνης του Χριστού

Πρόσφατα ανοίχτηκε η λειψανοθήκη της Αγίας Φάτνης του Χριστού που βρίσκεται στη βασιλική της Σάντα Μαρία Ματζόρε της Ρώμης (ιταλ. Santa Maria Maggiore, δηλ. της Αγίας Μαρίας της Μείζονος) για να επιθεωρηθεί το κειμήλιο και έτσι νέες φωτογραφίες του λειψάνου δημοσιοποιήθηκαν στον διεθνή τύπο.

Μερικές φωτογραφίες του κειμηλίου παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την ΛΕΙΨΑΝΟΘΗΚΗ και έτσι αναδημοσιεύονται εδώ.

Για μια ολοκληρωμένη εισαγωγή στην φάτνη του Χριστού (Sacra Culla) διαβάστε με την ακόλουθη σειρά:

384 - Η Αγία Φάτνη του Χριστού

598 - Οι σανίδες της φάτνης του Χριστού

599 - Η επιγραφή της φάτνης του Χριστού

616 - Η Αγία Φάτνη του Χριστού (νέες φωτογραφίες)

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω:

615 - Τα σπάργανα της Υπαπαντής του Χριστού (Sacer Panniculus Christi)

 

Τα σπάργανα της Υπαπαντής του Χριστού (Sacer Panniculus Christi).
Σκευοφυλάκιο Ρωμαιοκαθολικού Καθεδρικού του Ντουμπρόβνικ, Κροατία.

Η Υπαπαντή είναι Δεσποτική και Θεομητορική εορτή της Ορθόδοξης Εκκλησίας, στην οποία εορτάζεται η "προσφορά" του Ιησού στο Ναό από την μητέρα Του Μαρία και τον θετό Του πατέρα Ιωσήφ, σαράντα ημέρες μετά τη γέννησή Του. Ήταν μια παράδοση για τα πρωτότοκα αγόρια που την τήρησαν οι κηδεμόνες του Ιησού ως πιστοί Εβραίοι. Κατ' αναλογία σήμερα είναι ο "σαραντισμός" που τελούν οι μητέρες με το παιδί στον χριστιανικό ναό.

Στο ναό του Σολομώντα όπου έγινε η τελετή, συνάντησαν δύο πρόσωπα με προφητικό χάρισμα, τον γέροντα Συμεών και την γερόντισσα Άννα (Άννα η προφήτις, όχι τη μητέρα της Μαρίας). Και οι δύο αναγνώρισαν στο πρόσωπο του βρέφους τον Μεσσία και προφήτευσαν σχετικά με το λυτρωτικό έργο του προσαγομένου βρέφους. Το περιστατικό αναφέρεται στο κατά Λουκά Ευαγγέλιο (β΄, 22-40).

Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωυσέως, ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παραστῆσαι τῷ Κυρίῳ, καθὼς γέγραπται ἐν νόμῳ Κυρίου ὅτι πᾶν ἄρσεν διανοῖγον μήτραν ἅγιον τῷ Κυρίῳ κληθήσεται, καὶ τοῦ δοῦναι θυσίαν κατὰ τὸ εἰρημένον ἐν νόμῳ Κυρίου, ζεῦγος τρυγόνων ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν. Καὶ ἰδοὺ ἦν ἄνθρωπος ἐν Ἱεροσολύμοις ᾧ ὄνομα Συμεών, καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος καὶ εὐλαβής, προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ Πνεῦμα ἦν Ἅγιον ἐπ᾿ αὐτόν· καὶ ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου μὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν ἢ ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίου. Καὶ ἦλθεν ἐν τῷ Πνεύματι εἰς τὸ ἱερόν· καὶ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν τοὺς γονεῖς τὸ παιδίον Ἰησοῦν τοῦ ποιῆσαι αὐτοὺς κατὰ τὸ εἰθισμένον τοῦ νόμου περὶ αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τὰς ἀγκάλας αὐτοῦ καὶ εὐλόγησε τὸν Θεὸν καὶ εἶπε· νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ρῆμά σου ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν. Φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ. Καὶ ἦν Ἰωσὴφ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ θαυμάζοντες ἐπὶ τοῖς λαλουμένοις περὶ αὐτοῦ. Καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς Συμεὼν καὶ εἶπε πρὸς Μαριὰμ τὴν μητέρα αὐτοῦ· ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. Καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ρομφαία, ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί. Καὶ ἦν Ἄννα προφῆτις, θυγάτηρ Φανουήλ, ἐκ φυλῆς Ἀσήρ· αὕτη προβεβηκυῖα ἐν ἡμέραις πολλαῖς, ζήσασα ἔτη μετὰ ἀνδρὸς ἑπτὰ ἀπὸ τῆς παρθενίας αὐτῆς, καὶ αὐτὴ χήρα ὡς ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων, ἣ οὐκ ἀφίστατο ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ νηστείαις καὶ δεήσεσι λατρεύουσα νύκτα καὶ ἡμέραν· καὶ αὕτη αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἐπιστᾶσα ἀνθωμολογεῖτο τῷ Κυρίῳ καὶ ἐλάλει περὶ αὐτοῦ πᾶσι τοῖς προσδεχομένοις λύτρωσιν ἐν Ἱερουσαλήμ. Καὶ ὡς ἐτέλεσαν ἅπαντα τὰ κατὰ τὸν νόμον Κυρίου, ὑπέστρεψαν εἰς τὴν Γαλιλαίαν εἰς τὴν πόλιν ἑαυτῶν Ναζαρέτ. Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, καὶ χάρις Θεοῦ ἦν ἐπ᾿ αὐτό.

Η εορτή της Υπαπαντής, ανήκει στις εορτές του δωδεκάορτου, δηλαδή τις σημαντικότερες δώδεκα εορτές της Εκκλησίας. 

Η εορτή της Υπαπαντής (Candlemas), είναι επίσης και μία από τις σπουδαιότερες εορτές της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας.

Τα σπάργανα της Υπαπαντής του Χριστού είναι ένα κειμήλιο που αποθησαυρίζεται στο θησαυροφυλάκιο του ρωμαιοκαθολικού καθεδρικού ναού του Ντουμπρόβνικ της Κροατίας (η Ραγκούζα των βυζαντινών), ανάμεσα σε πολλά άλλα κειμήλια και λείψανα.

Ντουμπρόβνικ, Κροατία

Διαβάστε περισσότερα παρακάτω:

614 - Ρωσική λειψανοθήκη του 1912 από την Ιερά Μονή Καρακάλλου Αγίου Όρους

 

Ρωσική λειψανοθήκη του 1912 που περιείχε την κάρα της Αγίας Μηνοδώρας και άλλα λείψανα.
Μουσείο Ιεράς Μονής Καρακάλλου Αγίου Όρους.

Στην ανάρτηση της ΛΕΙΨΑΝΟΘΗΚΗΣ 612 - Η κάρα της Αγίας Μηνοδώρας είχε γραφτεί ότι το λείψανο της Αγίας Μάρτυρος Μηνοδώρας 

'...ἦταν τοποθετημένο μαζί μέ ἱερά λείψανα ἄλλων Ἁγίων σέ μία βαριά ρωσική λειψανοθήκη τοῦ ἔτους 1912, ἡ ὁποία ἀγοράστηκε (μαζί μέ τά ἱερά λείψανα) ἀπό τό μεγάλο πρώην ρωσικό κελί Μπουραζέρι (στίς Καρυές τοῦ Ἁγίου Ὄρους), ὅταν στή μονή Καρακάλλου ἡγουμένευε ὁ ἀρχιμανδρίτης Παῦλος (1940-1970).

Ἡ παλαιά αὐτή λειψανοθήκη εἶναι μπρούτζινη μέ σμάλτινες διακοσμήσεις καί μέ ἀσημένια πλάκα ἁγίων λειψάνων, πού φέρει ρωσικές ἐπιγραφές· τό 2012 ἐκκενώθηκε καί τώρα βρίσκεται στό μουσεῖο τῆς μονῆς, ἐνῶ τά ὑπόλοιπα ἅγια λείψανα πού περιεῖχε τοποθετήθηκαν καί αὐτά σέ διάφορες ἄλλες μικρότερες καί πιό εὔχρηστες λειψανοθῆκες.'.

Η ασημένια αυτή πλάκα φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία. Έχουν αριθμηθεί με κόκκινο χρώμα τα φατνώματα των ιερών λειψάνων και επεξηγούνται σε τι αναφέρονται οι ρωσικές επιγραφές.

Διαβάστε περισσότερα παρακάτω:

613 - Βυζαντινή σταυροθήκη Τιμίου Ξύλου στον Άγιο Μάρκο Βενετίας

 

Βυζαντινή σταυροθήκη Τιμίου Ξύλου στον Άγιο Μάρκο Βενετίας.
Φέρει συρόμενο καπάκι που αποκαλύπτει Τίμιο Ξύλο σε σχήμα πατριαρχικού σταυρού.

Βυζαντινή σταυροθήκη Τιμίου Ξύλου

Τέλη 10ου - αρχές 11ου αιώνα

Επιχρυσωμένο ασήμι σε ξύλο, σμάλτα, πολύτιμες πέτρες

Στον Άγιο Μάρκο Βενετίας τουλάχιστον από το 1325, όπου και αναφέρεται σε καταγραφή κειμηλίων

Μήκος 270 χιλ, πλάτος 220 χιλ

Πολύ πλούσια διακοσμημένη βυζαντινή σταυροθήκη Τιμίου Ξύλου, η οποία ανοίγει με ένα συρόμενο καπάκι, για να αποκαλύψει τρία κομμάτια Τιμίου Ξύλου που έχουν συναρμοθεί σε σχήμα πατριαρχικού σταυρού. 

Βυζαντινή σταυροθήκη Τιμίου Ξύλου στον Άγιο Μάρκο Βενετίας.
Εμπρόσθια όψη με το συρόμενο καπάκι κλειστό. Φέρει παράσταση της Σταύρωσης.

Βυζαντινή σταυροθήκη Τιμίου Ξύλου στον Άγιο Μάρκο Βενετίας.
Το συρόμενο καπάκι ανοιχτό. Τίμιο Ξύλο συναρμοσμένο σε σχήμα πατριαρχικού σταυρού.

Βυζαντινή σταυροθήκη Τιμίου Ξύλου στον Άγιο Μάρκο Βενετίας.
Η οπίσθια όψη.

Διαβάστε περισσότερα και δείτε περισσότερες λεπτομερείς φωτογραφίες:

612 - Η κάρα της Αγίας Μηνοδώρας

 

Η κάρα της Αγίας Μηνοδώρας. Ιερά Μονή Καρακάλλου Αγίου Όρους.
Η νέα ασημένια λειψανοθήκη του 2012. Επιγραφή: ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΜΗΝΟΔΩΡΑΣ.

Ἡ ἁγία μάρτυς Μηνοδώρα μαρτύρησε τό 304 στή Βιθυνία μαζί μέ τίς ἀδελφές της Μητροδώρα καί Νυμφοδώρα καί ἑορτάζει στίς 10 Σεπτεμβρίου. Πρό τοῦ μαρτυρίου τους οἱ Ἁγίες ἔζησαν ἀσκητικό βίο καί εἶχαν λάβει ἤδη ἀπό τόν Θεό τό χάρισμα τῆς θαυματουργίας.

Σήμερα, ἕνα μεγάλο μέρος τῆς ἁγίας κάρας τῆς μάρτυρος φυλάσσεται στήν Ἱερά Μονή Καρακάλλου Ἁγίου Ὄρους, τοποθετημένο σέ μία σύγχρονη ἀσημένια λειψανοθήκη, πού φιλοτεχνήθηκε τό ἔτος 2012. 

Διαβάστε περισσότερα παρακάτω:

611 - Άγνωστη φωτογραφία του αγίου Νεκταρίου (15 Ιανουαρίου 1889)

 

Ο άγιος Νεκτάριος κατά την ημέρα της χειροτονίας του σε μητροπολίτη Πενταπόλεως (1889-1890).
 Στο κέντρο ο πατριάρχης Αλεξανδρείας Σωφρόνιος Δ´ (1798-1899), δεύτερος από αριστερά ο
 αρχιεπίσκοπος Σιναίου Πορφύριος  Α´ Παυλίδης (†1909), ενώ τέταρτος από δεξιά
ο πρώην Κερκύρας Αντώνιος Χαριάτης (†1892). 

«Σήμερον τῇ 15 Ἰανουαρίου 1889 σωτηρίου ἔτους, ἡμέρᾳ Κυριακῇ συνεπείᾳ τοῦ ἀνωτέρῳ ὑπομνήματος, ἱερουργήσαντες πατριαρχικῶς ἐν τῷ ἱερῷ Ναῷ τοῦ Ἁγ. Νικολάου μετά δύο Ἀρχιεπισκόπων τοῦ τε πρώην Κερκύρας Ἀντωνίου Χαριάτη καί Σιναίου Πορφυρίου, προεχειρίσαμεν τόν ἐν ἱερομονάχοις Ἀρχιμανδρίτην Νεκτάριον Καφαλᾶν εἰς μητροπολίτην τῆς πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Μητροπόλεως Πενταπόλεως, τήν δέ Πατριαρχικήν ἡμῶν ταύτην πρᾶξιν κατεχωρήσαμεν ἐν τῷδε τῷ ἱερῷ Κώδικι εἰς διηνεκή τήν ἔνδειξιν. 

+ Ὁ Πάπας καί Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Σωφρόνιος»

(Κώδ. 44 του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας)

Σημείωση: Η φωτογραφία βρέθηκε σε οικία ορθοδόξης οικογένειας στη Βηρυτό

Πηγή: Αγιορειτική Φωτοθήκη

610 - Η πλάκα στην οποία οι Ρωμαίοι στρατιώτες έπαιξαν στα ζάρια τον άρραφο χιτώνα του Χριστού

 

Η πλάκα στην οποία οι Ρωμαίοι στρατιώτες έπαιξαν στα ζάρια τον άρραφο χιτώνα του Χριστού
(κίτρινο βέλος)

Σύμφωνα με τον ευαγγελιστή Ιωάννη, ο οποίος δίνει και τις περισσότερες πληροφορίες, τα ενδύματα του Χριστού μοιράστηκαν ισομερώς στους τέσσερεις στρατιώτες, οι οποίοι ήταν επιφορτισμένοι με την σταύρωση του Χριστού, και μόνο ο άρραφος χιτώνας παίχτηκε στα ζάρια για να βρεθεί αυτός που θα τον πάρει.

Οἱ οὖν στρατιῶται ὅτε ἐσταύρωσαν τὸν Ἰησοῦν, ἔλαβον τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐποίησαν τέσσαρα μέρη, ἑκάστῳ στρατιώτῃ μέρος, καὶ τὸν χιτῶνα· ἦν δὲ ὁ χιτὼν ἄῤῥαφος, ἐκ τῶν ἄνωθεν ὑφαντὸς δι᾿ ὅλου. εἶπον οὖν πρὸς ἀλλήλους· μὴ σχίσωμεν αὐτόν, ἀλλὰ λάχωμεν περὶ αὐτοῦ τίνος ἔσται· ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ ἡ λέγουσα· διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς, καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον. (κατά Ιωάννη Ευαγγέλιον 19, 23-24)

Βέβαια, για να γίνει αυτό, κάπου θα έπρεπε να ρίξουν τα ζάρια οι Ρωμαίοι στρατιώτες. Θα μπορούσε άραγε αυτό να είναι ένα τραπέζι που το πάνω μέρος του να είναι από πορφυρίτη λίθο, που οπωσδήποτε δεν θα μπορούσε να είναι στον Γολγοθά, στον συνήθη τόπο των εκτελέσεων; 

Γλυπτό του Pietro Paolo Naldini (1619–1691)
στη Γέφυρα του Αγίου Αγγέλου στη Ρώμη.
Απεικονίζεται άγγελος να κρατά τον άρραφο χιτώνα
του Χριστού και ζάρια.
© Marie-Lan Nguyen / Wikimedia Commons

Διαβάστε περισσότερα παρακάτω:

609 - Ο λίθος από την Κανά της Γαλιλαίας

 

Ο λίθος από την Κανά της Γαλιλαίας (ΒΜΧ 4403)

Το καλοκαίρι του 1884 ο εταίρος της Γαλλικής Σχολής Pierre Paris διενήργησε ανασκαφική τομή λίγα μέτρα βορειότερα του ναού του Αγίου Αθανασίου, που βρίσκεται στο άστυ της αρχαίας Ελάτειας, στο Δραχμάνι της επαρχίας Λοκρίδος.

Στην επιλογή του σημείου οδηγήθηκε από τους διάσπαρτους λίθους και όσους είχαν εντοιχιστεί στον ναό του Αγίου Αθανασίου, καθώς και από το τοπωνύμιο Μεγάλη Παναγιά, που έφερε ο χώρος. Κατά την ανασκαφή έφερε στο φως τμήμα χριστιανικής εκκλησίας και μέρος του στυλοβάτη αρχαίου ναού, πάνω στον οποίον είχε οικοδομηθεί η εκκλησία. Το σημαντικότερο όμως εύρημα ήταν ένας λίθος με την ακόλουθη επιγραφή:

† Οὗτός ἐστιν

ὁ λίθος ἀπὸ Κανᾶ τῆς Γα

λιλαίας, ὅπου

τὸ ὕδωρ οἶνο(ν)

ἐποίησεν ὁ Κ(ύριο)ς

ἡμῶν Ἰησοῦς Χ(ριστό)ς.

Το εύρημα έγινε αμέσως γνωστό στην Αθήνα από τη δημοσίευση της εφημερίδας Παλιγγενεσία. Τη μελέτη του ευρήματος ανέλαβε ο βυζαντινολόγος Charles Diehl, ο οποίος πήγε στο Δραχμάνι τον Δεκέμβριο, μαζί με τον γάλλο αρχαιολόγο Maurice Holleaux και τον μηχανικό Abel Hector Gotteland.

Ο Diehl, συνδυάζοντας τις αναφορές των περιηγητών για τα ιερά κειμήλια που μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη από την Παλαιστίνη για τον φόβο των Αράβων, και τον θησαυρό των 138 δηναρίων της εποχής της Φραγκοκρατίας, που βρέθηκε από τον Paris κατά την ανασκαφή της Μεγάλης Παναγιάς, διατύπωσε την υπόθεση ότι ο λίθος μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη την εποχή του αυτοκράτορα Ηρακλείου και από εκεί στην Ελάτεια μετά την άλωση του 1204.

Ο Diehl υπέθεσε ότι ο λίθος ήταν το ανάκλιντρο, στο οποίο ανακλιθείς ο Ιησούς Χριστός μετέτρεψε το ὕδωρ σε οἶνο στο γάμο στη Κανά της Γαλιλαίας.

Σχέδιο του λίθου της Κανά από τον Dörpfeld (Εθνικό Αρχείο Μνημείων, ΥΠ 6294/1-6-1885, αρ. 1)

Διαβάστε περισσότερα παρακάτω:

608 - Το κειμήλιο του αίματος του Χριστού της Santa Maria Gloriosa dei Frari, στη Βενετία (νέες φωτογραφίες)

 

Το κειμήλιο του αίματος του Χριστού
της Santa Maria Gloriosa dei Frari, στη Βενετία

Στην ανάρτηση της ΛΕΙΨΑΝΟΘΗΚΗΣ: 61 - Το άχραντο αίμα του Χριστού στη Βενετία είχαμε περιγράψει μία λειψανοθήκη που περιείχε σταγόνες αίματος του Χριστού εντός μύρου, αλόης και άλλων αρωμάτων. Το μύρο υποτίθεται ότι ήταν της Μαρίας Μαγδαληνής, η οποία μύρωσε το σώμα του Χριστού μαζί με τον Ιωσήφ της Αριμαθείας κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του σώματος του Χριστού για τη ταφή του (πρβλ κατά Ιωάννην, 19, 39-40). 

Μετὰ δὲ ταῦτα ἠρώτησε τὸν Πιλᾶτον Ἰωσὴφ ὁ ἀπὸ Ἀριμαθαίας, ὢν μαθητὴς τοῦ Ἰησοῦ, κεκρυμμένος δὲ διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, ἵνα ἄρῃ τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ· καὶ ἐπέτρεψεν ὁ Πιλᾶτος. ἦλθεν οὖν καὶ ἦρε τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. ἦλθε δὲ καὶ Νικόδημος ὁ ἐλθὼν πρὸς τὸν Ἰησοῦν νυκτὸς τὸ πρῶτον, φέρων μῖγμα σμύρνης καὶ ἀλόης ὡς λίτρας ἑκατόν. ἔλαβον οὖν τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἔδησαν αὐτὸ ἐν ὀθονίοις μετὰ τῶν ἀρωμάτων, καθὼς ἔθος ἐστὶ τοῖς Ἰουδαίοις ἐνταφιάζειν.

Βέβαια, ο ευαγγελιστής Ιωάννης δεν αναφέρει την Μαρία Μαγδαληνή, αλλά τον Νικόδημο. 

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω:

607 - Δωρεά λειψάνου της Αγίας Θεοπρομήτορος Άννης στον Ιερό Ναό Παναγίας Αλεξιωτίσσης Πατρών

 

Τεμάχιο λειψάνου της Αγίας Θεοπρομήτορος Άννης

Ο Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Πέτας, εφημέριος του Ιερού Ναού Αναλήψεως Παναγίτσας Γορτυνίας, δώρησε το 2022 τεμάχιο λειψάνου της Αγίας Θεοπρομήτορος Άννης στον Ιερό Ναό Παναγίας Αλεξιωτίσσης Πατρών. 

Πηγή του λειψάνου ήταν ο γνωστός Αγιορείτης Γέροντας Ιερομόναχος Χαράλαμπος Διονυσιάτης.

Η δηλωτική επιστολή δωρεάς 
του λειψάνου της Αγίας Θεοπρομήτορος Άννης
στον Ιερό Ναό Παναγίας Αλεξιωτίσσης Πατρών

606 - Τα θεομητερικά κειμήλια, ένα νέο βιβλίο του Πρωτοπρ. Δημήτριου Αθανασίου

Το εξώφυλλο του βιβλίου του πρωτοπρεσβύτερου Δημητρίου Αθανασίου
‘Τα θεομητερικά κειμήλια (Τιμία Ζώνη, Εσθήτα, Χιτώνας κ.ά.). Ιστορική και θεολογική προσέγγιση’ 

 

H ΛΕΙΨΑΝΟΘΗΚΗ έλαβε πρόσφατα ένα καινούργιο βιβλίο με θέμα τα θεομητερικά κειμήλια. 

Συγγραφέας του βιβλίου ο πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αθανασίου, πολυγραφότατος συγγραφέας και ενεργός πολίτης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δείτε πχ το ιστολόγιό του ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΝΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ-ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΑ. 

Σύντομο βιογραφικό σημείωμα του πρωτοπρεσβύτερου Δημητρίου Αθανασίου

Το βιβλίο έχει τίτλο ‘Τα θεομητερικά κειμήλια (Τιμία Ζώνη, Εσθήτα, Χιτώνας κ.ά.). Ιστορική και θεολογική προσέγγιση’ και εκδόθηκε από τις εκδόσεις Σαΐτη τον Απρίλιο του 2024. 

Το βιβλίο σε εξαιρετική τυπογραφική επιμέλεια και με πολλές φωτογραφίες ασχολείται σε 192 πυκνογραμμένες σελίδες με τα θεομητερικά κειμήλια, όπως το μαφόριο ή εσθής, ο χιτώνας και η αγία ζώνη. 

Διαβάστε περισσότερα παρακάτω:

605 - Λειψανοθήκη αργυρίου του Ιούδα στον Καθεδρικό της Νιν Κροατίας

 

Το αργύριο του Ιούδα (στην πραγματικότητα αρχαιοελληνικό ροδίτικο νόμισμα)
 του Καθεδρικού της Νιν Κροατίας 

Στην ανάρτηση της ΛΕΙΨΑΝΟΘΗΚΗΣ: 83 - Τατριάκοντα αργύρια του Ιούδα ως αρχαιοελληνικά ροδίτικα νομίσματα και ιερά λείψανα στη Μεσαιωνική Δύση περιγράψαμε πως κατά τον Μεσαίωνα ορισμένα θρησκευτικά καθολικά ιδρύματα και μοναχικά τάγματα εμφάνισαν αρχαία ελληνικά νομίσματα της Ρόδου, ως αυθεντικά δείγματα από τα τριάκοντα αργύρια.

Οι εμπροσθότυποι αυτών των νομισμάτων παρουσιάζουν το κεφάλι του θεού Ήλιου, με ακτίνες να προεξέχουν γύρω από το πάνω μέρος του. Αυτές οι ακτίνες ερμηνεύθηκαν ως αναπαράσταση του ακάνθινου στέφανου. Η επιγραφή ΡΟΔΙΩΝ στον εμπροσθότυπο διαβάστηκε ως [Η]ΡΟΔΙΟΝ και ταυτίστηκε με τον Ηρώδη της Καινής Διαθήκης.

Τα αρχαία αυτά νομίσματα, που υποστηριζόταν ότι ήταν από τα τριάκοντα αργύρια, αντιμετωπίστηκαν ως λείψανα τον Μεσαίωνα, και πιστευόταν μάλιστα ότι βοηθούν σε δύσκολες περιπτώσεις τοκετού. Τα υποτιθέμενα ως αυθεντικά αυτά αργύρια της προδοσίας του Ιησού θεωρούνταν μέρος των οργάνων των Παθών του Κυρίου, όπως ο ακάνθινος στέφανος ή η λόγχη, και τιμόταν ανάλογα, ιδιαίτερα από τους Φραγκισκανούς μοναχούς. Μάλιστα η υποτιθέμενη πέτρα στην οποία τα νομίσματα αυτά καταμετρήθηκαν υποστηριζόταν ότι βρισκόταν στο παλάτι του Λατερανού στη Ρώμη.

Η ΛΕΙΨΑΝΟΘΗΚΗ εντόπισε μία ωραία, ομιλούσα λειψανοθήκη ενός τέτοιου αρχαιοελληνικού ροδίτικου νομίσματος στον εκκλησιαστικό θησαυρό του Καθεδρικού της πόλης Νιν της Κροατίας.

Η Νιν της Κροατίας

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω:

604 - Μαλλιά Χριστού στην πόλη Κόρτρεϊκ του Βελγίου

Κειμήλιο με μαλλιά Χριστού στην πόλη Κόρτρεϊκ του Βελγίου

Στην πόλη Κόρτρεϊκ, στην επαρχία της Δυτικής Φλάνδρας του Βελγίου (φλαμανδικά Kortrijk, γαλλικά Courtrai, παλαιότερη ονομασία στα ελληνικά Κορτεριακόν), και στον ναό Onze-Lieve-Vrouwekerk, αφιερωμένο στην Θεοτόκο, στο κέντρο αυτής της πόλης, αποθησαυρίζεται ένα σπάνιο κειμήλιο. 

Εντός κρυστάλλινης κυλινδρικής θήκης που στα άκρα της έχει χρυσές κορώνες φυλάσσονται μαλλιά Χριστού. Σύμφωνα με την τρέχουσα παράδοση, το κειμήλιο δωρίστηκε από τον κόμη της Φλάνδρας Φίλιππο της Αλσατίας (1142 – 1191), ο οποίος το έφερε από τους Αγίους Τόπους. 

Μαλλιά Χριστού;

Ο Φίλιππος της Αλσατίας ήταν σταυροφόρος, πήγε στην Παλαιστίνη δύο φορές, και μάλιστα πέθανε στην πολιορκία της Άκρας, στις 1 Αυγούστου 1191, όταν θανατηφόρα επιδημία πανώλης χτύπησε όλο τον στρατό του όπως και τον ίδιο. 

Η πόλη Κόρτρεϊκ του Βελγίου

Πηγή του φωτογραφικού υλικού: Αρχείο της πόλης Κόρτρεϊκ

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω:

603 - Β' ΠΕΡΙΟΔΟΣ

Η ΛΕΙΨΑΝΟΘΗΚΗ ξεκίνησε το ταξίδι της στις 26 Οκτωβρίου 2012 με την πρώτη της ανάρτηση και έφτασε μέχρι τις 23 Απριλίου 2019. Σε αυτή την περίοδο δημοσίευσε στο διαδίκτυο 602 αναρτήσεις, αλλά ουδόλως κάλυψε το μέγεθος του προς εξέταση αντικειμένου. Μετά από μία περίοδο αγρανάπαυσης, αποφάσισε την επαναλειτουργία του ιστολογίου με νέο υλικό για μια θα λέγαμε Β’ περίοδο. 

Επαναλαμβάνουμε εδώ πως η ΛΕΙΨΑΝΟΘΗΚΗ είναι ένα μη κερδοσκοπικό, ερασιτεχνικό ιστολόγιο που επιδίδεται στη μελέτη των λειψάνων, των λειψανοθηκών και των σχετικών κειμηλίων. Ενδιαφέρεται επίσης για την ιστορική διάδοση των λειψάνων κατά τον Μεσαίωνα στην Ευρώπη.

Για επικοινωνία με τη ΛΕΙΨΑΝΟΘΗΚΗ μπορείτε πάντοτε να επικοινωνείτε μαζί μας στο ημέιλ: anagnostikon@gmail.com