Η λειψανοθήκη έχει συγκεντρώσει πολλές πληροφορίες για τον Ακάνθινο Στέφανο του Χριστού και θα προσπαθήσει να διεξέλθει όλο αυτό το υλικό και να το παρουσιάσει σε μερικές αναρτήσεις.
Σύμφωνα με τις διαθέσιμες ιστορικές πηγές, ο Ακάνθινος Στέφανος αγοράστηκε το 1238 από τον Λουδοβίκο Θ΄ ή Άγιο Λουδοβίκο (25 Απριλίου 1214 - 25 Αυγούστου 1270) που ήταν βασιλιάς της Γαλλίας (1226-1270) και σήμερα βρίσκεται στον Θησαυρό της Παναγίας των Παρισίων.
Διαβάστε περισσότερα παρακάτω:
Ο ακάνθινος στέφανος του Χριστού που αποθησαυρίζεται στην Παναγία των Παρισίων. Η γυάλινη λειψανοθήκη επιτρέπει τη θέα προς τον ίδιο τον ακάνθινο στέφανο. |
Διαβάστε περισσότερα παρακάτω:
Σύμφωνα λοιπόν με το υλικό που έχει συγκεντρώσει η λειψανοθήκη, ο Ακάνθινος Στέφανος του Χριστού αποτελούνταν από τα εξής:
- από βούρλα του γένους Juncus (το βούρλο είναι ποώδες αειθαλές υδρόφιλο φυτό με κυλινδρικό βλαστό και φύλλα μακρόστενα και συνήθως κυλινδρικά επίσης· τα άνθη του είναι μικρά, και από τα φύλλα του φτιάχνονται καλάθια),
- και από το αγκαθωτό θαμνόδεντρο Ziziphus spina-christi (είδος τζιτζιφιάς) της οικογένειας των ραμνιδών.
Το θαμνόδεντρο Ziziphus spina-christi (η φωτογραφία από το Ισραήλ), από το οποίο φτιάχτηκε κυρίως ο Ακάνθινος Στέφανος του Χριστού. |
Έχουν βεβαίως προταθεί και άλλα φυτά, αλλά η βοτανολογική εξέταση του ακάνθινου στέφανου της Παναγίας των Παρισίων, καθώς και των ακανθών που βρίσκονται σε διάφορα μέρη επιβεβαίωσε αυτά τα φυτά.
Ο ακάνθινος στέφανος του Χριστού που αποθησαυρίζεται στην Παναγία των Παρισίων είναι ένα κυκλοτερές στεφάνι από πλεγμένα, συνεστραμμένα στελέχη βούρλων, και δεν υπάρχουν καθόλου κλαδιά Ziziphus spina-christi ή αγκάθια από αυτό το θαμνόδεντρο.
Η εσωτερική διάμετρος του στέφανου είναι 21 εκ, ενώ το πάχος του είναι 1,5 εκ. Τα στελέχη των βούρλων συσσωματώνονται σε δέσμες των 14 ή 16 στελεχών που έχουν πάχος από 1 ως 1,5 χιλ.
Υποστηρίζεται ότι οι ρωμαίοι στρατιώτες τοποθέτησαν ή περιέπλεξαν τα κλαδιά με τα αγκάθια πάνω σε αυτό το στέφανι από βούρλα, ώστε να σχηματιστεί μία παρωδία στέμματος. Ως εκ τούτου, το στεφάνι από τα πλεγμένα στελέχη βούρλων χρησιμοποιήθηκε ως βάση για την υποστήριξη των κλαδιών με τα αγκάθια.
Αυτό το στεφάνι φυλάσσεται σε μία γυάλινη λειψανοθήκη από κρύσταλλο που έχει τη μορφή κυκλικού στεφανιού.
Από τον Ακάνθινο Στέφανο του Χριστού υπάρχουν διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο (κυρίως όμως στην Ευρώπη):
- 'λείψανα' από στελέχη βούρλων (ελαχιστότατα· τα περισσότερα βρίσκονται στην Παναγία των Παρισίων)
- 'λείψανα' από κλαδιά με αγκάθια
- 'λείψανα' από αγκάθια μόνα τους.
Δύο παρατηρήσεις για τα αγκάθια του Ακάνθινου Στέφανου:
Ο Ferdinand de Mély στο έργο του Exuviae sacrae Constantinopolitanae, Paris, 1904, παραπέμπει σε μία μαρτυρία του Pierre d’Avoir (14ος αιώνας) που λέει ότι ένα αγκάθι που άγγιξε ένα αυθεντικό αγκάθι από τον Ακάνθινο Στέφανο θεωρούνταν και αυτό με τη σειρά του αυθεντικό "Unam de spinis quae fuit apposita coronae spinae nostri Redemptoris".
Σύμφωνα επίσης με τον ίδιο συγγραφέα (Ferdinand de Mély), οι χριστιανοί προσκυνητές των Αγίων Τόπων μαδούσαν τους θάμνους Ziziphus spina-christi από τα αγκάθια τους που βρίσκονταν κοντά στον Γολγοθά και τα έπαιρναν ως αναμνηστικά. Αυτό προκαλούσε κάποια εκούσια ή ακούσια σύγχυση, αφού μετά από κάποιο χρονικό διάστημα θεωρούνταν και αυτά αυθεντικά. Ίσως και κάποιοι ηθελημένα εξαπάτησαν μερικούς παρουσιάζοντάς τους τέτοιου είδους αγκάθια ως αυθεντικά.
<συνεχίζεται>
Σχετικά:
382 - Ο Ακάνθινος Στέφανος του Χριστού (2)
Ο ακάνθινος στέφανος του Χριστού που αποθησαυρίζεται στην Παναγία των Παρισίων είναι ένα κυκλοτερές στεφάνι από πλεγμένα, συνεστραμμένα στελέχη βούρλων, και δεν υπάρχουν καθόλου κλαδιά Ziziphus spina-christi ή αγκάθια από αυτό το θαμνόδεντρο.
Ο ακάνθινος στέφανος της Παναγίας των Παρισίων έξω από τη γυάλινη λειψανοθήκη του. |
Η εσωτερική διάμετρος του στέφανου είναι 21 εκ, ενώ το πάχος του είναι 1,5 εκ. Τα στελέχη των βούρλων συσσωματώνονται σε δέσμες των 14 ή 16 στελεχών που έχουν πάχος από 1 ως 1,5 χιλ.
Υποστηρίζεται ότι οι ρωμαίοι στρατιώτες τοποθέτησαν ή περιέπλεξαν τα κλαδιά με τα αγκάθια πάνω σε αυτό το στέφανι από βούρλα, ώστε να σχηματιστεί μία παρωδία στέμματος. Ως εκ τούτου, το στεφάνι από τα πλεγμένα στελέχη βούρλων χρησιμοποιήθηκε ως βάση για την υποστήριξη των κλαδιών με τα αγκάθια.
Αυτό το στεφάνι φυλάσσεται σε μία γυάλινη λειψανοθήκη από κρύσταλλο που έχει τη μορφή κυκλικού στεφανιού.
Ο ακάνθινος στέφανος της Παναγίας των Παρισίων. |
Από τον Ακάνθινο Στέφανο του Χριστού υπάρχουν διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο (κυρίως όμως στην Ευρώπη):
- 'λείψανα' από στελέχη βούρλων (ελαχιστότατα· τα περισσότερα βρίσκονται στην Παναγία των Παρισίων)
- 'λείψανα' από κλαδιά με αγκάθια
- 'λείψανα' από αγκάθια μόνα τους.
Δύο παρατηρήσεις για τα αγκάθια του Ακάνθινου Στέφανου:
Ο Ferdinand de Mély στο έργο του Exuviae sacrae Constantinopolitanae, Paris, 1904, παραπέμπει σε μία μαρτυρία του Pierre d’Avoir (14ος αιώνας) που λέει ότι ένα αγκάθι που άγγιξε ένα αυθεντικό αγκάθι από τον Ακάνθινο Στέφανο θεωρούνταν και αυτό με τη σειρά του αυθεντικό "Unam de spinis quae fuit apposita coronae spinae nostri Redemptoris".
Σύμφωνα επίσης με τον ίδιο συγγραφέα (Ferdinand de Mély), οι χριστιανοί προσκυνητές των Αγίων Τόπων μαδούσαν τους θάμνους Ziziphus spina-christi από τα αγκάθια τους που βρίσκονταν κοντά στον Γολγοθά και τα έπαιρναν ως αναμνηστικά. Αυτό προκαλούσε κάποια εκούσια ή ακούσια σύγχυση, αφού μετά από κάποιο χρονικό διάστημα θεωρούνταν και αυτά αυθεντικά. Ίσως και κάποιοι ηθελημένα εξαπάτησαν μερικούς παρουσιάζοντάς τους τέτοιου είδους αγκάθια ως αυθεντικά.
<συνεχίζεται>
Σχετικά:
382 - Ο Ακάνθινος Στέφανος του Χριστού (2)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου